Bitterzoete winst op De Westmaat

In een matig duel was het toch weer Katwijk dat aan het langste eind trok. Aan de rode kant van De Westmaat schoot oud-Vogel Damiano Schet de oranjehemden naar een 0-1 winst.

“De gelukkigste ploeg zou winnen,” analyseerde Jack van den Bergh na afloop en hij zal er zeker niet om hebben gemaald dat zijn ploeg dat weer eens was. Eufemistisch stelde de trainer daarmee eigenlijk vast dat hij de 90 minuten daarvoor een draak van een wedstrijd had gezien, die wellicht geen winnaar verdiende. De oranjehemden kwamen geen moment in de wedstrijd, worstelden om het spel te kunnen maken. De wisselvallige “rooien” worstelen al een geheel seizoen met zichzelf en missen – in weerwil met de mening van trainer Leushuis –  over de gehele linie de kwaliteit om het de oranjehemden echt dun in de broek te doen lopen.

Onder toeziend oog van oud-trainer Dick Schreuder betekende dat het duel nooit het niveau of entertainment zou bereiken, dat het affiche vooraf toch beloofde. Een klassieker tussen de twee meest succesvolle (zaterdag)amateurclubs, die in het verleden toch al menig historisch potje op de mat legden. Op de zonovergoten Westmaat voltrok het duel zich in het tempo van een zomeravondwedstrijd. En daarmee speelden de Katwijkers vooral de Vogels in de kaart, die het uitschakelen van Mengerink als belangrijkste tactische vondst hadden. Slechts wanneer het tempo iets omhoog ging, wisten de Katwijkers een fatsoenlijke aanval op de mat te leggen. Het gebeurde maar zelden.

Kansen kwamen er toch nog voor de Katwijkers in de eerste helft. De eerste was voor Frank Tervoert, die de bal pardoes voor zijn voeten zag belanden en hoog over schoot. De grootste kans was er voor Robert Susan. De aanvoerder werd aangespeeld in de ‘16’ en kon zich in kansrijke positie kappen en draaien. Het slappe rollertje dat volgde deed echter weinig harten overslaan. Kay Blokland was even eerder met een kopbal uit een corner heel dichtbij.

IJsselmeervogels probeerden het aanvankelijk vooral van afstand, maar leken in de tweede helft gevaarlijker te worden. Ozturk en Olijfveld leken dichtbij, maar het gevaarlijkst werd Chiazor. Raoul Essenboom, terug in de basis, wist op het randje van de 16 echter net op tijd in te grijpen. Bij de Katwijkers was inmiddels Damiano Schet in het veld gekomen voor Tervoert, met opportunistischer spel als doel. En met resultaat. Susan veroverde een kwartier voor tijd de bal op het middenveld, vond Mengerink diep, die met een kaats invaller Schet bereikte. Terwijl zijn bewaker Hovestad zich verstapte (en zijn enkel brak!?), daar snelde de aanvaller het strafschopgebied in en vond de winnende in de korte hoek.

 

Het uitvak ontplofte, en bouwde na twintig lange slotminuten nog maar eens een feestje met de spelers zelf. Aanvoerder Susan met de megafoon voorop. Een bitterzoet feest, zo zou later blijken. Terwijl de supporters zich naar de bussen begaven, daar werden de spelers in de kleedkamer op de hoogte gesteld van het slechte nieuws rondom Sander Molenaar. Wat de hele dag al angstvallig werd achtergehouden werd door de team manager nu zelf via Facetime verteld. De oud-aanvaller was al enige tijd ziek, maar vertelde zaterdag dat nog maar heel kort te leven heeft. En dan beklijft eigenlijk de vraag, wat zijn die drie punten dan nog waard?

Nieuws Katwijk 1 Overzicht