Nog wat stappen te zetten

Met 3 competitiewedstrijden in de benen en 6 punten in de tas liggen er de komende weken kansen om goede zaken te doen in onze poule. Het is tot nu toe een interessante competitie gebleken, waarin veel ploegen aan elkaar gewaagd lijken.

De eerste van een serie van 4 uitwedstrijden bracht ons naar Noordwijkerhout. Sportpark De Boekhorst is een redelijke bouwput deze periode, en de thuishaven van VVSB was eerlijk gezegd ook wel toe aan een opknapbeurt. Het strijdtoneel was veld 1; daar lag een fonkelnieuwe kunststof mat op ons te wachten.
 
De Noordwijkerhouters krijgen thuis goed te eten, want qua fysieke gesteldheid doen ze niet onder voor een gemiddelde O17 ploeg. Gelukkig beschikken wij ook over de nodige duelkracht, maar het lag vooraf voor de hand VVSB zoveel mogelijk over de grond te bespelen.
 
Aangezien hun wedstrijd van vorige week tegen Voorschoten op voetbal.tv stond konden we al even wat spionagewerk verrichten, en zo beslagen ten ijs komen. Na de beginfase hadden we het gevoel dat we dit varkentje wel konden wassen, want kort druk zetten leverde bijna direct weer balbezit op.
 
Verdedigend stond het prima, en we gaven nauwelijks iets weg met het solide blok David, Rick, Rowan en de weer fitte Kelvin. Zo komen we langzaam maar zeker op volle oorlogssterkte. Sven Hoogerdijk kampt helaas nog steeds met een vervelende en langdurige blessure, maar desondanks steunt hij de ploeg waar hij kan langs de lijn. Klasse.
 
De arbeid die in de linies ervoor verricht wordt is in het ontlasten van de defensie natuurlijk cruciaal. De meeste jongens maken veel meters voor de ploeg, en zo hoort het. Soms moeten we wel wat minder proberen te lopen, en wat meer vanuit onze positie blijven spelen. Op die manier hadden we VVSB zeker meer pijn kunnen doen.
 
Nu creëerden we niet veel, op 1 grote kans na: Dion zette Ramon met een mooie pass vrij voor de keeper, maar die raakte de bal niet lekker. De thuisploeg raakte met een zondagsschot de paal, maar verder hadden we niet veel van ze te duchten. Vlak voor de pauze gaven we op de rand van de 16 een vrije schietkans weg, wat direct de 1-0 betekende. Zonde, maar nog genoeg tijd om het te repareren.
 
Het was duidelijk dat het in balbezit beter moest; we hanteerden nu veel lange ballen door het centrum, waar een paar Noordwijkerhoutse beulen rondliepen die alles zonder al teveel moeite konden wegwerken. De beweging zonder bal naar de juiste ruimtes is een dan een belangrijk punt, iets waar we duidelijk nog aan moeten werken.
 
De tweede helft probeerden we ons naar minimaal een punt te knokken, en daar hadden we ook zeker de mogelijkheden voor. De eerste 10 minuten grepen we VVSB bij de strot, en kregen een paar flinke kansen. We vergaten de trekker over te halen, en dat was gruwelijk zonde. Want na deze sterke fase zakten we wat weg. Later braken David en Jan nog een paar keer goed door over rechts, maar konden net geen medespeler vinden om af te ronden. Naarmate de minuten wegtikten leek het geloof steeds meer uit de schoenen van de boys in het oranje te verdwijnen.
 
Met wat meer koppen voorin probeerden we nog wat te forceren in de slotfase. Met wat opportunisme erin hoopten we dat er een balletje goed zou vallen, maar dat gebeurde helaas niet. De 1-0 nederlaag die uiteindelijk op het formulier stond deed geen recht aan het wedstrijdbeeld, waar een gelijkspel meer op zijn plaats was. Maar we speelden niet onze beste wedstrijd, zo eerlijk moeten we ook zijn.
 
Jammer boys, volgende week kans op herstel in Roelofarendsveen. Dinsdag wacht ons eerst nog de oefenpot tegen Rijnsburg, ook een mooie kans om te laten zien wat we waard zijn. Rug recht, kop omhoog en volle kracht vooruit. Later!
 
Katwijk JO15-1 Overzicht