Selectiepraat

Elke week houden de trainers van de selectieteams u op de hoogte van hun verrichtingen van het afgelopen weekend.

Wedstrijd met twee gezichten van de O19
Om des keizers baard, maar we wilden de pot bij VV Haastrecht bijzonder graag winnen. Om weer de smaak van een onvervalste driepunter te proeven, en we natuurlijk niet voor niets dat bloedeind waren gereden.

Er leek geen vuiltje aan de lucht de eerste helft: Katwijk was de baas op het veld, en moest geduldig de openingen zoeken bij de inzakkende thuisploeg. Het baltempo moet wat hoger, en ook aan de creativiteit in de opbouw gaan we nog werken, maar de supporters kregen flink wat mooie aanvallen voorgeschoteld.
 
Tom wist 2 keer het net te vinden, beide keren uit een perfecte assist van Stijn. Vooral de tweede was een plaatje: hoge voorzet op maat waarna Tom de bal heerlijk hoog tegen de touwen knikte. Ook over de linkerflank braken we regelmatig goed door, maar een derde treffer was ons niet gegeven. De altijd bedrijvige Stephan had een goaltje verdiend, maar zijn pogingen verdwenen net aan de verkeerde kant van het aluminium.

Smetje op de vermakelijke eerste helft was dat Haastrecht het presteerde bij beide keren dat ze bij Remco in de buurt kwamen te scoren. Zo stond er doodleuk 2-2 op het bord tijdens de pauze in plaats van, pak 'm beet, 0-3.

Niemand twijfelde eigenlijk aan een goed resultaat, zeker nadat de thuisclub met 10 verder moest na natrappen van hun spits. Voor zover ze dat nog niet deden beperkte Haastrecht zich nu helemaal tot het wegperen van elke bal die ze voor hun voeten kregen.

Nadat ook Levi er met rood vanaf moest (discutabel, laten we het daarop houden) werden de ruimtes gigantisch, en we wisten ons er geen raad mee. We grossierden in foute passes, en daarbij gaf een aantal jongens verder totaal niet thuis de tweede helft.
 
Zuur voor degenen die wel wilden, want het verdere verloop van de tweede helft was ronduit dramatisch qua spel. Diep door de ondergrens eigenlijk. Tot overmaat van ramp wist Haastrecht zelfs nog te scoren en werd (voor de tweede keer in 3 wedstrijden) een glaszuivere goal vlak voor tijd afgekeurd.
 
Laten we ons niet op de dubieuze beslissingen richten, maar goed in de spiegel kijken. Van een ploeg als dit mag je nooit verliezen, daar zijn geen excuses voor. Alleen als je er evenveel energie in stopt als de tegenstander kan het kwaliteitsverschil de doorslag geven.

We hebben er alle vertrouwen in er wat moois van te kunnen maken in onze competitie, die zaterdag begint. Een mooie kans op een nieuwe start boys! Om 14:30 trappen we af, tegenstander heet FC Boshuizen. Komt dat zien!

O13-1 verliest nipt van UVS JO13-1
Om 10:15 uur was de aftrap op sportpark de krom tussen vv Katwijk JO13-1 en UVS JO13-1.. een ploeg uit de tweede divisie

Om door te gaan in de beker wisten we dat we aan een gelijkspel niet genoeg hadden omdat UVS 1 doelpunt voor stond in de stand en moest er dus gewonnen worden.

In de eerste helft waren we de eerste 15 minuten voetballend beter dan UVS maar toen kregen we een hoekschop tegen en die helaas niet goed werd weg gewerkt waardoor de oplettende speler van UVS de bal in het doel schoot en hierdoor we op een 0-1 achterstand kwamen..

Gelijk na dit doelpunt kwam UVS op een 0-2 voorsprong door slordig balverlies en niet gelijk druk op de bal gaven we veel ruimte weg waardoor en de spelers van UVS werd weggestuurd en keek waar de keeper stond en schoot de bal netjes in het doel.

De kopjes van katwijk gingen niet hangen want we speelde bij vlagen heel goed rond de 25e minuut kregen wij een vrije trap aan de rechterkant van het veld op zoon 25 mrt afstand van het doel.. hier ging Marijn achter de bal staan en zag de keeper te ver voor ze goal staan en besloot direct op het doel te schieten waarbij de bal door de wind de linker boven hoek invloog.

Vlak voor rust moesten we nog een tegen goal incasseren het zelfde als bij het 2e doelpunt niet fel genoeg op de bal waardoor de speler van UVS via de rechterflank weggestuurd kon worden en schoot op het doel Julian kon de bal niet klemmen en de spits was scherp en kon het laatste tikje nog geven waardoor de bal in het doel kwam..

1-3 de rust in. Na de rust waren we gebrand om toch nog de winst eruit te halen.. Met strijd en felheid op bal en goed combinatiespel creëerden we een aantal kansen en kwamen terug op een 2-3.

De hele wedstrijd was UVS heel fel met slidings maken en shirtjes vast houden balletjes weg trappen en moesten tijdrekken om te zorgen dat wij niet konden scoren..

Aan de linkerkant van het veld werd Marijn keihard op ze enkel getrapt en verloor hierdoor de bal. Iedereen dacht een overtreding maar de scheidsrechter zag dit niet en ging door.. waar de 2-4 uit kwam..

De wedstrijd werd steeds grimmiger waarbij UVS viezer ging spelen om ons uit de wedstrijd te halen maar dat lukte ze niet echt.. onze jongens bleven concentreert en gingen er niet op in..

We konden 5 minuten voor tijd nog wel terug komen op een 3-4 Stijn P. Scoorde vanuit een corner. Dit werd ook de eindstand en betekent dat UVS door is in de beker..

Maar wat ben ik als trainer super trots op mijn spelers wat ze vandaag op basis van de 2e helft hebben laten zien strijd om er alles aan te doen om te winnen.. Het is jammer dat we in de eerste door wat persoonlijke fouten de tegendoelpunten kregen.. dit nemen we mee naar de aankomende trainingen en wedstrijden..

A.s. zaterdag staat de eerste competitiewedstrijd op het programma om 10:00 thuis tegen Noordwijk JO13-1.


O11-1 op z'n Duits naar de winst in derby
Onder prima omstandigheden werd er afgetrapt tegen Rijnsburg 11-1. Een tegenstander waar eerder in een oefenduel ruim van gewonnen werd. Maar ook een sterk team dat zeker niet onderschat moest worden.

Met in de 1e helft wind tegen werd vanaf de aftrap al duidelijk dat het geen eenvoudige klus zou gaan worden. Het gevaar kwam weliswaar alleen van afstandschoten maar de uien hadden wel de overhand. Toch lekker dat Nout uit een corner van denzell de onverdiende 1-0 kon noteren. De voorsprong had alleen geen bevrijdend effect en net voor rust wist ook RBB het net te vinden. Rommelig duel tot dusverre. Ruststand 1-1.

Met de wind in de rug kwamen de Katwijker het derde kwart beter in de wedstrijd. Een aantal goede kansen leverden echter niets op en ook Rijnsburg bleef met name in de counter gevaarlijk. De achterhoede met Dylan, Finn, Denzell en Kim stond als een huis dus gelukkig geen schade.

Het laatste deel van de wedstrijd besloot Katwijk het over een andere boeg te gooien. Dit resulteerde in de 2-1 van Bram. Vervolgens kwamen eindelijk de grote kansen maar Bram, Daan, Pepijn en Nout vergaten allen het duel te beslissen.

En toen trad de aloude wet van Murphy in werking... In de laatste minuut vloog de bal over de overigens sterk keepende Huig heen in de verre hoek. Maar waar de ouders al baalden van het gelijkspel stroopten de spelers de mouwen nog 1x op. En in letterlijk de allerlaatste seconde kwam via een scrimmage de bal voor de voeten van Pepijn die kon binnenglijden voor de 3-2.

Petje af voor de mentaliteit en veerkracht van dit team. Op z'n Duits een zwaarbevochten zege en 2 gespeeld 6 in de competitie.

O10-2 legt Meerburg over de knie
Wat een luxe … half 10 pas voetballen … relaxte opstart zeg ik! Alle jongens moesten nu wel uitgeslapen zijn, daar zou het niet aan kunnen liggen deze ochtend … mocht het ‘verkeerd’ aflopen.

Het begon ook lekker ontspannen, tikkie hier, tikkie daar. Milo die net naast schoot, dat was de eerste ‘ahhhhhhh jammer’, jammer Milo en over die vervelende doelpaal hebben we het ook niet meer Devyn, ‘Lekker bezig Dirk!’ Jaap had na zijn, naar mijn mening, te ‘snelle start’ op de N206 😉 op het veld wat meer tijd nodig om op gang te komen. Maar toen … luid en duidelijk “achteruit en laat je man los!!” Nou, toen kwam hij hoor de 1 – 0. De bal ging van Sam naar Milo die hem met zijn linkerpootje (applaus voor Milo, die rechts is!) aan Ezra gaf en hoppa! Maar Meerburg was ook uitgeslapen en dat merkte we, ze gaven het niet weg.

“Rode loper!!” (ik weet inmiddels wat het is) Max …. Alex …. Hoe dan? Hoe kan ik die kleine mannetjes met die korte blonde koppies uit elkaar houden? Maar het was dus Max zijn pootje die net iets te kort was en er de bal net niet mee uit de lucht kon plukken. Vanaf de kant “maak kleiner Max” maar gelukkig die snapte ik gelijk, want na deze uitspraak was Max Maxie, Alex werd Lexie en Sam werd Sammie! Of wordt hier wat anders mee bedoeld? Ga ik even navragen 😉

Bram geeft een schitterende voorzet naar Ezra, Ezra een keiharde poeier … maar helaas de keeper heeft de bal te pakken, 3 tellen later nog een keer een mooie kans voor Ezra en weer de keeper die in de weg stond maar 3 x is scheepsrecht en Ezra scoort, 2-0! Dat was een dansje van de jongens op het veld waard. Even later neemt de keeper uit, de bal komt tegen Ezra aan en hij rolt eigenlijk zo terug het doel in, toch een doelpunt, hoe lullig ook voor Meerburg de 3-0. Die bekkies, onbetaalbaar! Sorry … die 4-0 miste ik Max was iets sneller dan het geluid. Super Max!

Ze hadden de smaak te pakken de doelpunten kwamen sneller dan dat wij ze aan de kant bij konden bijhouden. De teller stond al snel op 9 – 0.

En toen gingen de laatste minuten in, het eerste tegendoelpunt wordt door Meerburg gescoord en even zijn we bang dat we het in die paar minuten nog even weg gaan geven. Binnen een paar minuten scoren ze er 4!!  Maar onze jongens blijven vechten en op advies van Jaap gaan ze ‘kleiner’ staan, Sam wordt daarmee automatisch Sammie en die maakt het gelijk maar mooi af met het laatste doelpunt van deze leuke pot. 10 – 4! Gefeliciteerd jongens!  

Onnodige nederlaag voor de O9-1
Na de geslaagde seizoensouverture tegen Valken’68 JO9-1, stond in de twee competitieronde de uitwedstrijd tegen Foreholte JO9-1 op het programma. Via via hadden we al te horen gekregen dat de Voorhouters over een prima JO9-lichting beschikken, dus we wisten dat het wel eens een duel op het scherpst van de snede kon worden.

Aanvankelijk leek er geen vuiltje aan de lucht, want het vooraf doorgenomen strijdplan pakte perfect uit. Vroeg druk zetten en de tegenstander afjagen leverde ons steeds balbezit op, met een dik verdiende 0-2 voorsprong als resultaat. Enige kanttekening was dat we de tegenstander in die fase veel meer pijn hadden moeten doen. We kregen nog minsten drie goede mogelijkheden om de score verder uit te bouwen, maar telkens vergaten we de trekker over te halen.

Na de eerste time-out leek Foreholte een iets opportunistischere speelwijze te hanteren. Blijkbaar hadden ze in de gaten dat ze door ons vroege storen nauwelijks aan voetballen toekwamen, dus probeerden ze het nu met lange ballen. Daar werden onze jongens toch even door verrast, want binnen vijf minuten kwamen de rood-witten een aantal keer gevaarlijk door over de rechterflank en omdat ze twee van die aanvallen doeltreffend wisten af te ronden, was de stand opeens weer in evenwicht.

Gelukkig lieten de jongens zich (nog) niet van de wijs brengen. De verdediging dekte de aanvallers korter af, waardoor we de controle over de wedstrijd weer heroverden. Het goede spel van de eerste tien minuten werd weer opgepakt en door als team hard te blijven werken wisten we opnieuw op voorsprong te komen, die voor de rust werd uitgebouwd tot 2-5.

“Focus” was het sleutelwoord van de tweede helft, want waar de jongens in de eerste helft de concentratie er goed bij hielden, was die na de limonade opeens ver te zoeken. Foreholte maakte in de 1e minuut na rust namelijk meteen de 3-5. Uit de daarop volgende aftrap leverden we de bal meteen in en lag hij zomaar weer in het netje. Okay, iedereen weer wakker?

Maar nee, Foreholte rook bloed en binnen drie minuten was onze voorsprong als sneeuw voor de zon verdwenen. Zonde natuurlijk, want dat betekende feitelijk dat we weer helemaal opnieuw konden beginnen. De jongens leken zich dat nu ook te beseffen, want in een korte opleving kwamen we toch weer aan de leiding. Helaas was dat van korte duur en nadat we de voorsprong voor de derde keer uit handen gaven, leek er iets te knakken in onze ploeg.

Waar we normaal gesproken prima weten wat we moeten doen en hoe we moeten staan, zowel in balbezit als bij balverlies, leek het wel alsof we het eventjes allemaal waren vergeten. De vrije man werd niet meer gevonden en vooral verdedigend lieten we de nodige steken vallen. Vervelend genoeg wist Foreholte de kansen wél te benutten, waardoor we de wedstrijd steeds verder tussen onze vingers vandaan voelden glippen.

Gelukkig kregen we nog één time-out, waarin we de boel weer op de rit probeerden te krijgen. We keken op dat moment tegen een 8-6 achterstand aan, dus in de laatste tien minuten moesten we nog minsten twee keer scoren om toch nog een gelijkspelletje uit het vuur te slepen. De jongens weten dat ze daar normaal gesproken prima toe in staat zijn en toen we met nog een paar minuten op de klok terugkwamen tot 8-7, leek het er toch nog in te zitten.

In de dying seconds werd de bal nog één keer naar voren gepompt… De bal valt goed… Het laatste tikje… De keeper grabbelt… Bal over de lijn! 8-8! Toch nog! Maar wacht… De spelleiding laat doorspelen! Geen doelpunt… Waar is de VAR als je hem nodig hebt?!

Uiteraard was de teleurstelling des te groter, maar uiteindelijk hadden we het natuurlijk helemaal niet op die laatste bal aan moeten laten komen. Door een heel matig 3e kwart stonden we nu met lege handen en in dat opzicht verloren we vooral van onszelf. Als team hebben we in ieder geval weer een aantal harde lessen geleerd, die we meenemen naar volgende week. Dan zullen we tegen VVSB JO9-1 laten zien dat ons dit geen tweede keer overkomt! 

O9-2 op revanche tegen FC Oegstgeest O9-1
Na de teleurstelling van het verlies van vorige week konden we ons opmaken voor de eerste thuiswedstrijd van het seizoen. We begonnen goed aan de wedstrijd en al snel kwamen we op een voorsprong. Echter ging het wat heen en weer in het 1e deel van de wedstrijd, maar uiteindelijk toch met een 3-2 voorsprong de 1e onderbreking in.

Na de 1e onderbreking begonnen we wat geconcentreerder te voetballen, zodat het er verdedigend wat beter voor kwam te staan. In tegenstelling tot vorige week, gingen de ballen nu gelukkig wel de goal in en wisten we onze voorsprong uit te breiden naar 6-2.

We gaan de rust in, gelukkig met limonade dit keer!

Door het teveel focussen op het zelf te willen scoren leden we veel balverlies, hierdoor kwam Oegstgeest ook een aantal keer gevaarlijk voor het doel. Wat resulteerde in twee tegentreffers, maar gelukkig wisten wij al pingelend er ook drie te maken. 9-4, laatste onderbreking.

Ondanks verwoede pogingen om 6 tegen 6 te gaan voetballen bleven we het 1 tegen 6 proberen. Er had dus meer in de wedstrijd gezeten, maar uiteindelijk toch nog wel 4 teamgoals gemaakt, en konden we met een 11-5 overwinningen de punten in Katwijk houden.

Met goed vertrouwen op naar de volgende wedstrijd met het teambelang als huiswerk voor deze week.


O8-1 wint op Nieuw-Zuid
Op een wat winderige zaterdagochtend stond een toch wel iets beladen wedstrijd op het programma. Rivaal Quick Boys JO8-1 tegen VV Katwijk JO8-1.

Ronald verzamelde de jongens bij de koffiecorner op een bankje. Daar werd de tactiek besproken en werd er ook uitgelegd hoe om te gaan met ‘windje mee’ of tegen. De jongens hadden er zin in. Daarna werd het mooie positie spel nog eens goed doorgesproken waarna het inschieten kon beginnen.

En toen was het zover. Vol goede moed en van plan mooi voetbal te laten zien begonnen we aan de wedstrijd. En in de eerste minuten waren er mooie kansen van Mik, Teun en Harm waar maar weer eens bleek dat je ook gewoon wel eens geluk nodig hebt om te winnen. Paal en lat hadden het drukker dan de keeper van Quick Boys. Maar het moet gezegd worden; die stond ook zijn mannetje.

En toen gebeurde het! Quick Boys brak uit en vuurde de 1-0 op Bram. Vlak daarna viel door een ongelukkige stuiter over Bram (die overigens keurig bij de bal was) de 2-0. Het bleek toen snel duidelijk. Quick Boys ging niet voor mooi voetbal maar voor de winst en er werd hard gestreden. Zodanig dat Harm eerst uitviel met een enorme harde bal in het gezicht, en nog geen minuut later Teun met een flinke trap tegen zijn been.

En toen was de eerste rust. De peptalk van Ronald was duidelijk! Druk zetten zodra de bal rolt. En geen ruimte meer geven. Heb vertrouwen in elkaar. Jullie kunnen beter.



Aanvankelijk begonnen we nog iets terughoudend en viel de 3-0 voor Quick Boys ondanks goed verdedigend werk van Tygo en Bram. Maar blijkbaar was dit de druppel voor VV Katwijk om te zeggen tegen Quick Boys ‘tot hier en niet verder’! Door goed over de vleugels met Finn en Mik te spelen werd het veld open getrokken en kreeg Teun de ruimte om vrij vlot de 3-1 en 3-2 te maken.

Mooi opbouwend werk langs de lijnen werd verricht door Samuel en Tygo en het doelpunten saldo liep op naar 3-7 voor VV Katwijk. De opmars van Quick Boys was gestopt en VV Katwijk zat weer volledig in hun alles bepalende spel waarbij Quick Boys echt nog wel iets probeerde en een 4-7 forceerde. Maar Samuel en Teun bepaalden met de rest van het team dat 4-10 een uitstekende score was om het duel mee af te ronden!

En zo werd op Sportpark Nieuw-Zuid duidelijk dat VV Katwijk JO8-1 een team is om rekening mee te houden. Goed gespeeld heren! Het was weer een genot om naar te kijken.

O8-2 wint eveneens op Nieuw-Zuid
De derby der derby's stond afgelopen zaterdag op het programma, tenminste zo luidde het affiche van JO8-2. De weersvoorspellingen waren goed en de tijd was voor de ouders ook aangenaam (10:20), er kon dus goed uitgerust/uitgeslapen aan de wedstrijd worden begonnen.

Aangekomen op Nieuw-Zuid bleek iedereen er veel zin in te hebben en werd door trainer Bas en Niels de laatste tactieken doorgenomen. Al snel werd bekend dat er een oude bekende meedeed bij de blauw-witte rivaal en dat zorgde voor wat gespannen gezichtjes bij de verschillende spelers.

Het was zover, we mochten aftrappen tegen onze dorpsgenoten en we probeerde ons positiespel te spelen. Al snel werd het duidelijk dat we zeer gewaagd waren aan de tegenstander, dit resulteerde in wat kansjes over en weer. Maar het was toch echt de tegenstander die als eerste raak schoot, via een ongelukkige kluts viel de bal 2x achter elkaar in ons doel. (2-0)

Het was duidelijk, we moesten feller op de bal zijn en niet afwachtend in de duels. Na een fantastische solo van Senna plofte de bal in het doel, 2-1! Ja! De aansluittreffer was een feit, en hiermee waren ook de eerste 10 minuten voorbij. In deze korte break hadden de trainers de gelegenheid om wat dingen door te bespreken/verbeteren. Iedereen was het er over eens, we gaan de volgende 10 minuten voor de gelijkmaker.

Na een aantal goede acties van Ben over de rechterflank, was het weer Senna die via een rush over het veld tot scoren kwam. De 2-2 stond op de scorenord app van de trainer en in deze 10 minuten werd duidelijk dat we hier niet hoefde te verliezen. Na wat uitmuntende verdedigende acties van Jord, 2 harde schoten van Mike die rakelings voorlangs gingen en goede passes van Thijs kwam deze periode tot een einde en was het tijd voor limonade.

Het 3e kwart ging van start, Danilo had de positie op het middenveld ingenomen en nam zijn taak goed waar door zowel verdedigend als aanvallend zijn rol te vervullen. Dit resulteerde al snel in een goede actie door het midden waardoor hij vrij kon inschieten, ja! De 2-3 was een feit en hiermee werd de honger naar meer nog groter.

Na de aftrap probeerden de blauw witten aan te dringen, maar door een onderschepping en een uitstekende pass van Jord kon Ben met een sprint naar voren zijn schot lossen. Zijn schoten en acties waren deze periode een ware plaag voor de tegenstander en werd met dit schot beloond, de 2-4 stond op het scorebord en het 3e kwart kwam tot een einde.

In het 4e kwart werd het duidelijk dat het lastiger was om tegen de wind in te voetballen. De blauwwitten drongen aan en dit resulteerde in een aantal schoten op doel, maar Bram wist deze goed te keren. Zoals de gehele wedsrijd stond hij goed zijn mannetje en werd na een aantal goede reddingen het spel snel vervolgt. Uiteindelijk kwam de tegenstander voor het doel en haalde hard uit... 3-4. De spanning steeg, dat was te merken bij de trainers, spelers en het publiek.

Na goed doorzetten en een sterke actie van Thijs kon hij de keeper verrassen in de linker korte hoek het was 3-5. Daarna was het weer de beurt aan de blauwwitten en ze verkleinde de stand naar 4-5. Het moment was aangebroken, de beslissende minuten op het sportpark van onze rivaal.

De aftrap werd genomen, na balverlies werden we terug gedrongen, maar door een goede verdedigende actie van Mike werd de bal naar voren geschoten door Jord. De bal kwam voor de voeten van Danilo en na een correcte schouderduw kon hij schieten! Ja!!! Het was de 4-6! Er klonk gejuich langs de lijn, iedereen was er van overtuigd. De punten gingen in onze tas mee naar de krom.

Na de aftrap werd het nog 1 maal gevaarlijk, de blauwwitten scoorden, maar het mocht niet meer baten. De wedstrijd was hiermee afgelopen en de einduitslag 5-6.


 

Nieuws jeugd Overzicht