Om alles draaiende te houden worden er achter de schermen bergen werk verzet. Een grote groep vrijwilligers zet zich trouw in voor onze club, en daar zijn we trots op.

We stellen er enkelen nader aan u voor zodat u kunt zien wie ze zijn en wat ze precies doen. En omdat ze het verdienen om even in de aandacht te staan!

Even voorstellen..
Robbert van Winsen, 35 jaar, geboren en getogen in Katwijk en woon samen met Marjon en onze kinderen Saar en Guus van 4 en 1 jaar jong.

Ik zette mijn eerste stappen op De Krom toen ik een jaar of 6 was en heb tijdens mijn actieve voetbalcarrière furore gemaakt in de F13, E11, D9, C7, B5, A4 en Katwijk 18. Dan weet je ook gelijk precies hoeveel elftallen we per categorie hadden in die tijd.


Robbert legt aan voor een crosspass in vervlogen tijden

Helaas was mijn fluwelen linker niet voldoende om opgemerkt te worden bij de selectie elftallen van Katwijk. Desalniettemin heb ik een fantastische tijd gehad als speler en vrienden overgehouden aan die periode. Op mijn 20^ste ben ik gestopt en fulltime Katwijk 1 gaan volgen.

Hoe en waarom ben je vrijwilliger geworden?
Mijn eerste aanraking met vrijwilligerswerk was achter de bar in het jeugdhonk. Hoe ik daar nou precies beland ben is me een raadsel, maar ongetwijfeld zal Bas Vooijs daar toen al een rol in gespeeld hebben. Niet veel later ging ik aan de slag bij de Supportersvereniging in de activiteitencommissie met Nel, Greet, Heleen en Annoeske.


Namens de SV bij de 250ste wedstrijd van Robbert Susan

Wat ik me van die vergaderingen herinner is dat het wel lastig was om daar inbreng te hebben, maar dat ik altijd met de laatste nieuwtjes weer naar huis ging. Ik ben nog steeds actief bij de SV, inmiddels als penningmeester.

Verder heb ik de (soms vervelende, sorry daarvoor) eigenschap me met van alles te bemoeien. Daardoor ben ik betrokken geweest (samen met andere vrijwilligers) bij de invoering van een nieuw ledenadministatie/clubcard systeem, het eerste sfeerteam, het opzetten van de kledingshop (container naast de tribune destijds) en recent bij het licht en geluid in de nieuwe kantine.


Met Greet van den Bosch tijdens een Oktoberfest

Ook viel ik heel af en toe in als materiaalman bij Katwijk 1. Nou kan ik behoorlijk chaotisch zijn wat ertoe leidde dat ik een nogal onmisbaar item vergat naar de wedstrijd bij Capelle, de ballen.. Cees (Bruinink) was terecht niet bepaald blij, maar gelukkig namen we uiteindelijk de 3 punten mee.

Ik ben ook actief bij de organisatie van het Zeuven x Zeuven, de afdeling derde helft, de ‘corona activiteitencommissie’ waar we nog steeds de online Bingo’s mee verzorgen en val ik sporadisch in als stadionspeaker. Ook sta ik sinds 2013 stand-by voor de kampioenscommissie.


Fungerend als speaker geflankeerd door Simon Kloos

Dat laatste is ook ontzettend leuk om te doen, omdat er een brede groep van vrijwilligers uit verschillende commissies bij elkaar komen om dat moment extra speciaal te maken. De periode voorafgaand is altijd ontzettend hectisch. Hoe klein de kans soms ook is, als de kans er is dat we kampioen kunnen worden moet je handelen en leven naar dat scenario.

Voor mijn gevoel gaat het bij ons nooit ‘normaal’. Zo gingen we er in 2013 van uit dat we bij Spakenburg het kampioenschap binnen zouden halen. Hoe dat afliep is bekend..


In Kuala Lumpur achter de stream naar de Supercup wedstrijd

Na die teleurstelling op dinsdagavond zaten we woensdagochtend alweer om tafel over het scenario kampioen worden zonder te spelen en moest er nog snel een videoverbinding geregeld worden vanuit Hardenberg en een groot scherm voor op het veld. In die tijd was dat nog niet zo eenvoudig, maar gelukkig kregen we dat op tijd voor elkaar met zijn allen.



Afgelopen seizoen konden we kampioen worden in Maassluis op de drukste dag van het jaar voor touringcarbedrijven. Het leek lange tijd een onmogelijke klus om voldoende bussen te regelen. Rick van Beelen heeft zonder te overdrijven nagenoeg ieder touringcar bedrijf in Nederland (en vlak daarbuiten) benaderd.

Pas 2 dagen van tevoren hadden we de planning rond met bussen uit het hele land. Die donderdag hadden we nog met de commissie overleg over de mogelijke scenario’s.

Ik weet nog dat Angela Langeveld mij daarna belde of ik me realiseerde dat er ook een kans bestond dat we met een verliespartij en nog 3 voor ons gunstige uitslagen van concurrenten kampioen konden worden.

Dat wist ik, want van alle scenario’s had ik een kansberekening gemaakt, maar deze was dermate klein dat ik het niet de moeite vond om voor te leggen.

Na de nederlaag in Maassluis werd al snel duidelijk dat dit scenario steeds reëler werd vond er spoedoverleg plaats waarbij we besloten om ongeacht het resultaat in Groesbeek een aangepast programma door te laten gaan.

Weer werden we op een bijzondere manier kampioen, maar achteraf was deze ook weer voor in de boeken.

Wat maakt vrijwilligerswerk zo leuk?
Persoonlijk krijg ik veel energie van samen iets organiseren, verbeteren of tot een goed resultaat te brengen en hoop je een beetje bij te dragen aan onze mooie club. Alles afgaande heb ik tot nu toe ontzettend leuke mensen leren kennen en er herinneringen voor het leven aan overgehouden. Ik wil het dan ook van harte aanbevelen!


Met de schaal na het kampioenschap eerder dit jaar

Wil je verder nog iets kwijt?
Als je wat langer binnen de organisatie rondloopt besef je dat het, ‘zonder vrijwilligers geen VV Katwijk’ weliswaar een enorm cliché is, maar wel degelijk hout snijdt. We hebben een ontzettend mooie club waar heel veel heel goed gaat, maar we tegelijkertijd nog veel willen en moeten verbeteren.


Bij een handtekeningenactie van het 1e

Dat laatste gaat alleen als meer mensen zich inzetten voor de club. Als club moeten we m.i. nog beter voor potentiële nieuwe vrijwilligers drempels verlagen en ze boeien en binden. Als bestaande vrijwilliger openstaan voor nieuwe ‘collega’s’ en als lid of ouder van een spelend lid bedenken of en hoe je wat bij kunt dragen aan ons cluppie.

Als we dat met elkaar voor elkaar weten te krijgen weet ik zeker dat we het goede kunnen behouden en verbeterslagen kunnen maken waar dat nodig is.

Wat zeggen anderen over Robbert?
Rick van Beelen (voorzitter Supportersvereniging): 'Het zal rond 2002 zijn geweest dat ik bij Rob in een vriendenteam terecht kwam (zelden zo’n zwakke back gezien trouwens, haha), ik ken hem niet anders als clubman in hart en nieren.


Robbert als trotse aanvoerder van VV Katwijk 18 (staand 5e van links)

Na onze eigen wedstrijden altijd gelijk door naar het eerste, of ze nou thuis speelden, bij Kloetinge, in Harkema of ergens er tussenin, Rob was aanwezig!

Zowel binnen als buiten het veld hadden we altijd wel een klik en tegenwoordig zitten Rob en ik in het bestuur van de SV. Hij is een duizendpoot; of hij nou de wedstrijdverslagen twittert, als speaker fungeert bij thuiswedstrijden van het eerste, het zeuven x zeuven organiseert of DJ’s binnen hengelt voor een feestje in de kantine: hij draait er z’n hand niet voor om.



Ik kan me nog een bekerwedstrijd van het eerste herinneren op een dinsdagavond in Weert. Rob had de laadruimte van de supportersbus vol gegooid met oranje Katwijk paraplu’s om te verkopen. Het was 2010 dus mobieltjes met buienradar waren er nog niet maar volgens Rob ging het regenen, en niet zo zuinig ook.

Voordat we Zuid Holland uit waren was hij al volledig leegverkocht, dat was al een prestatie op zich want die krengen waren niet goedkoop. Maar goed, de hele bus was voorbereid op de stortbui die komen zou. Je voelt hem al aankomen... geen druppel gevallen die avond.

Gaaf dat Rob gekozen is als clubkanjer, een gouwe gozer met een oranje-zwart hart!



Simon Kloos (coördinator PR-commissie): 
Rob is al actief voor de vereniging sinds zijn jonge jaren. Hij is altijd wel met een projectje bezig voor VV Katwijk en daardoor onmisbaar! Mede dankzij hem ben ik jaren geleden ook als vrijwilliger actief geworden bij de club.



Dat Rob nu als penningmeester actief is binnen de supportersvereniging is niet vanzelfsprekend. Heel wat jaren geleden bezochten we namelijk met een groepje vrienden de wedstrijd SV Marken – VV Katwijk met de bus van de supportersvereniging.

De lange busreis ging Rob niet in de koude kleren zitten en hij werd 'wagenziek' (of had hij een blikje bier te veel op?). Het toilet in de bus heeft hij niet gehaald.. Hij kreeg ter plekke van de busbegeleiders een levenslang busverbod opgelegd. Uiteindelijk is het dus toch nog allemaal goed gekomen…