Ik ben:
Kees Jonker, 42 jaar jong alweer. Ik ben vader van twee lieve dochters: Robin (14) en Charlie (10). Ik ben begonnen met voetballen bij VV Katwijk toen ik 12 jaar oud was.



Helaas moest ik op 28-jarige leeftijd stoppen vanwege een knieblessure. Ik heb de laatste jaren wel met mijn twee broers in één elftal mogen spelen, dat was voor mij toch wel erg bijzonder.


Elftal met mijn twee broers tijdens het hotseknotsebegonia toernooi in Zandvoort

Naast supporter ben ik:
Vooral bezig met alles wat met media te maken heeft over VV Katwijk. Zo ben ik samen met twee vrienden in 2003 Forza Katwijk begonnen. De website begon als archief voor VV Katwijk maar daarna kwam al snel het forum erbij.

Na een hoop leuke supportersacties zoals het realiseren van sjaals, spandoeken en zelfs voetbalwedstrijden tegen supporters van andere clubs is de website weer terug bij af en dient het nu weer vooral als archief. Wekelijks komen er nieuwe beelden op de website dus het is het kijken waard: www.forzakatwijk.nl


Wedstrijd met Forza Katwijk tegen supporters FC Lisse

Voor de Coronaperiode was ik ook veel langs de lijn te vinden als fotograaf. Dit wil ik weer gaan oppakken. Daarnaast heb ik mij aangemeld bij het social media team van VV Katwijk en ga ik mij vooral bezighouden met de Instagram-stories gedurende de wedstrijden.


Presentatie spandoek in 2003

Het VV Katwijk gevoel is voor mij:
De hele week uitkijken naar zaterdag. Op vrijdagavond al de spanning voelen voor de wedstrijd. Heerlijk wakker worden op zaterdagochtend en met een bak koffie toeleven naar de middag. Na afloop is je weekend gemaakt of ik ben de hele zaterdag chagrijnig. Ik ben niet zo'n goede verliezer..

Mijn favoriete Katwijk-spelers aller tijden:
Marco de Ridder
De naam Marco de Ridder is al vele malen gevallen als favoriete speler aller tijden. Raar is dat niet natuurlijk; zijn techniek, voetballend vermogen en inzet gecombineerd met het feit dat hij aanbiedingen liet lopen van profclubs zoals AZ en koos voor VV Katwijk maakten hem publiekslieveling nummer 1.



Vincent Bon
Voor mij was Vincent Bon de ideale middenvelder: zijn loopvermogen gecombineerd met zijn geweldige inzicht en zeer fijne persoonlijkheid zorgden dat ik hem koos als favoriete speler. Vergeet daarbij natuurlijk niet dat hij geweldige Bon burgers maakte!


Sjaal afgeleverd en de Bon burger geproefd

Teun van Duijvenbode
Dit alles heeft te maken met de kampioensjaren in de jaren 90. Ik was 12 jaar en Teun stond op doel. Een zeer betrouwbare sluitpost. Dit is echt een keuze op gevoel. Nog steeds als ik hem zie op het Hoornesplein dat komt het gevoel uit de jaren 90 weer naar boven.



Meest memorabele moment:
Dit blijft voor mij toch de gewonnen thuiswedstrijd tegen usv Holland (7-2) voor het algemeen landskampioenschap. De uitwedstrijd werd in de laatste minuut net aan 1-1 door een doelpunt van Kees Krayenoord. Thuis gingen wij erop en erover met louter hoogtepunten en de eerste algehele titel. De volle extra staantribunes maakten enorme indruk op mij.




Favoriete awayday:
Uiteraard zijn de wedstrijden op Nieuw Zuid altijd bijzonder. Er gaat niets boven de derby. Naast de derby zijn de uitwedstrijden op de Westmaat altijd speciaal geweest. Je voelt dan toch net iets meer spanning ongeacht de stand in de competitie.


Uitwedstrijd tegen Spakenburg 2019/2020

Deze wedstrijd vergeet ik nooit meer:
De wedstrijd Urk - Katwijk voor de algeheel zaterdagtitel. Na een 3-1 achterstand wisten wij de wedstrijd nog om te buigen naar een 3-4 overwinning. Tijdens de wedstrijd gebeurde er veel. Zo was het snikheet die dag maar ontstond er een lekker zomers buitje boven het sportpark.

Supporters en spelers van Urk raakten oververhit en Danny Guijt met een hele rare winnende treffer. Eentje om nooit te vergeten. Gelukkig vergeten ze hem op Urk ook nooit meer gezien de afgelopen bekerwedstrijd.


Peter van Duijn en Barry Dubbeldeman tijdens Urk - Katwijk

Ik schiet nog wel eens wakker van:
De kampioenswedstrijd tegen Spakenburg. Als wij deze wedstrijd hadden gewonnen waren wij kampioen. Katwijk was uitgelopen voor deze wedstrijd en de Westmaat kleurde oranje. Ik had een week ervoor te horen gekregen dat ik een vernauwde kransslagader had en de week erna gedotterd moest worden in het LUMC.

Vanwege pijn op mijn borst heb ik in de kantine van IJsselmeervogels gezeten omdat ik de spanning niet meer aankon. Niet heel slim van mij om te gaan natuurlijk, maar ik moest erbij zijn. Gaan wij met 4-1 verlies het veld af.. Wat een domper was dat.



Mooiste anekdote:
Degene die mij het meest bij was gebleven is de uitwedstrijd tegen Achilles 1894. Ik reed mee met Henk Kasius en op de A44 dacht hij even vol gas een bekende in te halen..

Na een paar meter gas geven stopte zijn koppeling ermee en zijn we met 70km/uur richting het A4-restaurant gereden. Na een paar telefoontjes gepleegd te hebben werden wij opgehaald door andere supporters en zijn we alsnog verder gereden.


Landskampioen tegen Achilles 1894

Voor de toekomst hoop ik:
Dat we dit jaar alsnog het kampioenschap in de wacht slepen en uiteraard dat iedereen zich in goede gezondheid in kan zetten voor de vereniging.

Ik wil nog even kwijt:
Ik hoop dat wij in de toekomst welkom zijn op alle sportparken en dat wij als vereniging de supporters van alle tegenstanders weer mogen ontvangen.