Het ontvangen van de Heilige Geest. Dan had Katwijk 2 dit seizoen een vroeg Pinksterfeest, ergens in december, waarna de punten met scheepsladingen tegelijk volgden.

Nog 2 wedstrijden om des keizers baard (laten we die 3.0 even omdopen tot Joost Kleins pornosnor). Alhoewel, niet helemaal: met BVCB waren 2 kratten bier uitonderhandeld als we een resultaat zouden halen tegen mede-titelkandidaat Scheveningen.

Forza amici! *Maak hier zelf het Italiaanse handgebaar even bij voor extra cachet*

Scheveningen kwam met een behoorlijke achterban naar het mooie Katwijk-Noord, dat er wat op het spel stond was duidelijk. Dat wij ze een paar maanden geleden de eerste thuisnederlaag in een jaar bezorgden in een gigant van een pot lag er waarschijnlijk ook nog vers in.



De Schollenkoppen trokken meteen fel van leer. Zowel op de vleugels als in de as aardig wat kwaliteit bij de bezoekers, met gevaarlijk veel diepte in hun spel. Het begin was nog redelijk gelijkwaardig en we doken af en toe dreigend op in de Haagse 16.

Maar nadat Scheveningen op 0-2 kwam via hun 'lopende mensen' (een voor de niet-voetballiefhebber heerlijk vage kreet) bespeurden we een voorzichtig wit handdoekje. En het seizoen als een nachtkaars uit laten gaan past niet bij deze groep, die uit zijn voegen barst van het karakter.

Tijdens de limo een tactische omzetting en de afspraak dat we nog wat van de tweede 45 gingen maken. En laat de rest maar aan dit Katwijk 2 over, de Parel van de Noord.



Ruben kwam de boel versterken in de punt en gaf hoogstpersoonlijk het startsein voor een kneiter van een tweede helft door in minuutje 46 met een machtige kopbal de 1-2 aan te tekenen. De voorzet was een staaltje vakwerk van Julian, onze onvermoeibare strijder die weer elke kunststof spriet van het veld heeft bestreken.

Hij zakte een plekje om zo in het 4-mans middenveld te fungeren met Jordi, Stephan en Max. Aardig blok natuurlijk, en Scheveningen wist ook niet meer waar ze het moesten zoeken. Julian zorgde bijna voor de 2-2, maar de sterk spelende goalie reflexte de bal schitterend van de lijn.

Zonder risico was het uiteraard niet met 1-op-1 achterin; het leverde prachtige duels op tussen Nico, Wout, Arjan en de Scheveningse spitsen. De grens werd af en toe opgezocht en dat hoort er soms bij. Een beetje buiten de lijntjes kleuren geeft het leven soms een lekker randje.

Zo ga ik bijvoorbeeld af en toe in mijn pauze stiekem naar de dames wc, bij voorkeur 48 uur na het wegwerken van een kapsalon kip met extra kaas. Om vervolgens in alle stilte te genieten van de ontstane reuring in het gebouw. Moet kunnen.



De fans genoten met volle teugen, en het was wachten op de 2-2. Klein smetje: uit het niets kwamen de bezoekers op 1-3 uit een corner, een hele ongelukkige en dure tegentreffer. Maar een diepe buiging voor onze ploeg hoe hiermee werd omgegaan, want waar menig team hier had geknakt werd een tandje of twee bijgezet. Passie.

Ruben, voorin uitstekend gesteund door Mattias (miste de goal op een haar na) en Lennart, beloonde zijn gruwelijk goede invalbeurt met een knappe tweede goal, door zich als een slangenmens tussen 3 man door te draaien en de korte hoek te vinden: 2-3. Je voelde zijn hattrick komen, maar helaas moest hij er geblesseerd af.

Maar ook Tim en Damian kwamen met koninklijke invalbeurten op de proppen, en code rood bleef gehandhaafd in het Haagse kamp. De paniek in de ogen van Damians bewaker was zichtbaar, maar we hadden pech toen hij snoeihard de paal raakte.



Het kookpunt was al een tijdje bereikt, en de arme scheids kon het allemaal lastig overzien. Hij leek me het type ambtenaar (iets met een gewichtige titel als geo-informatiebeheerder - hun precieze takenpakket is voor iedereen een groot mysterie), bij die mensen slaat de paniek al toe als hun favoriete merk mayo is uitverkocht bij de Appie.

 

De selectie van BVCB, 1 oranje-zwarte goal verwijderd van de schaal, genoot via Bas' telefoon live mee met de zinderende ontknoping, en verhoogde hun beloning en passant naar 3 kratten. Totaal onnodig, het Katwijk binnen de lijnen vocht al voor elke millimeter.

Met kunst-en-vliegwerk (een bal van Jordi van de lijn, Tim die ongelukkig was in de afronding en ook de keeper onderscheidde zich weer) bleef de 3-3 en de dik verdiende beloning alleen uit. Zonde, maar het is een dunne lijn tussen winst en verlies zoals we weten. De uitslag zegt soms maar een klein beetje.

Genoten van deze tweede helft gasten, goud! Ook de spelers van Scheveningen kwamen met de complimenten en telden hun zegeningen na het laatste fluitje.

In het zonnetje en onder het genot van de beats van huisdj MaoS werd nog even nagenoten van deze heerlijke laatste thuiswedstrijd. Maar we zijn er nog niet: zaterdag wacht RBB uit op het goddeloze tijdstip van 15:30. We willen eruit gaan met een knal, zien we jullie daar? Shalom!