Gewoon even lekker tegen de douchemuur aan tetteren, ook al staat de wc-pot er 2 meter naast. Met de koelkastdeur net te lang open uit het pak appelsap (zero, want de vrouw heeft weer een keto-achtig dieet ontdekt in de Flair) lurken 's ochtends. Kleine, maar belangrijke dingen.

Maar wat doe je als je elke dag thuiskomt bij een kribbige Karen? Een soort Zwarte Weduwe die je jaren geleden, toen ze nog weleens een sportschool van binnen zag, in haar web lokte en je nu pas naast haar in bed laat kruipen als je netjes je takenlijstje hebt afgerond?

Dan word je BOA.

Bij ons in de wijk loopt een rasechte. Zo'n type die je vroeger bij de schoolmeester snitchte nadat je een ruitje van lokaal 3 had ingetikt bij een mislukte volley tijdens een potje tienen. Koorknaap van buiten, maar sadist in de dop.

 

Ik zie mijn overbuurvrouw altijd licht gestresst naar de grond duiken met haar poepzakje nadat haar Cocker Spaniël een nummertje 2 heeft gedropt. Voordat je het weet staat onze lievelingsambtenaar in je nek met zijn bonnenboekje.

Vlak erna komt een amazone met paard langs gegaloppeerd, die 0,04 seconde zijn sluitspier ontspant en het fietspad over een afstand van 42 m² van een bruine tint voorziet. Volkomen legaal. Moraal: het leven is soms oneerlijk. Daarover later meer.

Weer een mooie pot op de kalender afgelopen zaterdag: Teylingen 1. Prime time van 15:00 was voor het mooie wat minder, de korte afstand maakte weer wat goed. Bij afwezigheid van onze trouwe vlagger Hans pakte Chris van Beelen, die ook regelmatig aansluit op trainingen, deze taak op. Hulde.

Eén missie, en niks minder: een overwinning op de club waar we trainer Thomas vorig jaar wegplukten. Gezien de kwaliteit op het veld leek een Katwijkse zege ook vrij logisch, maar de omstandigheden waren niet in ons voordeel.

Dit Katwijk 2 beschikt over tomeloze energie, een wapen dat lamgelegd werd door de verzengende temperatuur. In plaats van de alle hoeken in schietende cheetahs die de fans wekelijks zien voelden we ons als een kudde kamelen, die met een half tentenkamp op de rug over een oneindig dorre vlakte aan het sjouwen waren.

 

De ruimtes op het mega grote veld in Sassenheim waren gigantisch, maar de vlammende start die we voor ogen hadden kwam er logischerwijs niet. Teylingen zakte in, liet de bal aan ons en gokte op de omschakeling.

 

Mattias kreeg een flinke dot na een minuut of 35 maar mikte net voorlangs. Damian, die een prima pot afleverde, strooide met een paar lekkere passes waar het nodige gevaar uit kwam, maar verder creëerden we niet bijster veel.

De thuisploeg werd een paar keer dreigend met wat voorzetten en corners, maar Simon onderstreepte zijn goede vorm met een paar knappe reddingen.
 

Met een dubbelblanke score doken we op de kannetjes limo. Met Jan en Tim 2 verse krachten erbij, en zie daar: een overheerlijk sluierbewolkingkje trok over sportpark De Roodemolen. Dat had direct effect, en Katwijk greep de macht.

Vooral onze rechterflank was ongrijpbaar, met de naar rechtsback verplaatste Fabio. Hij speelde daar een puike tweede 45: veelvuldig opkomend en soepeltjes in de combinatie.

Het aantal kansen stapelde zich rap op, het was wachten op de 0-1. Jordi kreeg een grote, maar kon de bal net niet genoeg de hoek in sturen met zijn hoofd. De beste verdediger bij Teylingen, een klassieke puntenpakker met de vlag in de hand, maakte ook een paar aanvallen onschadelijk.

Bij de Sassemers was het opportunisme troef, ze werden nauwelijks gevaarlijk. Max en Mattias konden gaan uitdampen en met Dylan en Ruben erbij hoopten we Teylingen de genadeklap te kunnen geven.

 

Dat lukte: Tim, weer heerlijk in de sleurmodus en mooie duels uitvechtend, wurmde zich langs zijn bewaker en wipte de bal listig over de keeper. Via een keurige boog viel hij bij de tweede paal binnen; ontlading alom en Tim maakte zich klaar voor een meterslange buikschuiver.

Fluitsignaal. Iedereen keek om zich heen, die moest toch wel van een door de hitte bevangen meerkoet komen? Maar nee, de scheids keurde de glaszuivere goal om mysterieuze redenen af. Er volgde later een wazige uitleg, die ik jullie bespaar. Onrecht, maar we moesten het accepteren.

In de resterende minuten konden we alsnog scoren via onder andere Ruben, maar zijn pegel belandde net aan de verkeerde kant van de paal en de keeper kwam er in een 1-op-1 met Tim als winnaar uit. 0-0 dus uiteindelijk, zonde gasten. Maar een verdienstelijk resultaat en een heerlijke tweede helft, dus overall een positief gevoel!

We trekken deze lijn hopelijk door naar zaterdag, als we tegen Duindorp 1 spelen. Bij winst is de kans groot dat we als 1e eindigen, de enige plek waar dit team thuishoort. Aftrap: 14:30 in Den Haag. Houdoe!