Katwijk 2: hobbeltje op de weg

Engelsen. Misschien niet altijd het favoriete gezelschap op all-in resorts langs de Turkse Rivièra en aardig hinderlijk tijdens de meeste EK's, ik heb stiekem een zwak voor ze.

Bij alles dat ze doen gaan ze er vol in, 110%. Alsof het hun laatste dag op aarde is. Dansen alsof niemand kijkt, ook al is het midden in een dampende bar en ziet het eruit als een olifant die voor het eerst op schaatsen staat.

Ze zingen met dezelfde overtuiging als Beyoncé in een volgepakt Ziggo Dome. Er ontbreken soms wat tanden van een vechtpartijtje back in the days, maar de ene na de andere geniale chant wordt het stadion in geslingerd.

Het in een Newcastle United shirt uit 2003 met 'Shearer' erop gewurmde bovenlijf heeft veel weg van een getouwde rollade. De tatoeage op hun linkerborst is al 3 keer bijgewerkt van ex naar nieuwe vlam, Ashley deze keer. Ze is voor Sunderland, maar hé: niemand is perfect.



En dan het schelden, ultiem. 'Bloody wanker' en 'twat' kennen we allemaal, persoonlijk vind ik 'twally-washer' ook een lekkere.

Sommige landgenoten, grachtengordel hipsters vooral, gooien er meer Engelse dan Nederlandse kreten in. Dat gaat me te ver, maar laten we dit soort scheldwoorden adopteren in plaats van de ziektes die je nu vaak hoort rondvliegen.

Het subtiele bruggetje naar onze tegenstander van zaterdag is dan snel gemaakt, al kom ik graag bij dit soort mooie volksclubs. Duindorp S.V. is een soort buurtcafé waar toevallig een voetbalveld aan vastzit. Bloedgezellig, maar voor sommigen waarschijnlijk wat intimiderend.

 
Vroeg vertrokken vanwege de Ooievaarstocht (het equivalent van de Kattukse TruckRun, een pracht van een event) en de eventuele drukte door de boomknuffelaars die op de A12 zaten te Rummikubben. 

Stilstaan was tijdens de warming up geen optie: uit de naast de kantine geposteerde speakers denderden technoklappers met 180 bpm, de kunststof mat deinde lekker mee.

Jan wilde een nipje nemen van de bidon die hij vaak langs de lijn legt. De Duindorpse vlaggenist had ‘m sneaky aan wat supporters gegeven die ‘m, sympathiek gebaar, alvast met bier hadden gevuld. Cheers mate!
 
De prioriteiten op het Duindorpse deel van Houtrust zijn sowieso duidelijk, getuige de aan de muur in onze kleedkamer bevestigde bieropener. Handig, en het scheelt op jaarbasis waarschijnlijk wat kluswerk aan de banken en tafels.

De bieropener

De eerste plek in de poule met 3 eerste elftallen wilden we graag pakken, zo eergevoelig zijn we dan ook wel weer. Daarvoor moest er gewonnen worden, en Duindorp leek gezien de resultaten de minste tegenstander. Maar niks bleek minder waar.
 
Ze hadden hun tactiek aangepast (of onze inside-info klopte niet) en zakten ver in, om vervolgens direct de diepte te zoeken. Belangrijk om goed druk op de bal te houden na balverlies, en dat lukte helaas niet.

We vonden onze weg niet op het superkleine veld en speelden slordig. Het piepte en kraakte behoorlijk, en dat was even wennen. De duels en tweede ballen vielen de verkeerde kant op, en waar de thuisploeg naar hartenlust kick-&-rushte leken wij met de minuut meer uit deze wedstrijd te groeien.

 
De Haagse vlagartiest had nog duidelijkere instructies dan die van vorige week: gewoon bij élke aanval zijn instrument de lucht in knallen. Dit soort figuren is niet bevorderlijk voor de sfeer op en langs het veld, al blijft het startpunt kiezen nog een verbeterpuntje bij ons.

We incasseerden 2 goals, en dat had slechter gekund. Daarbij lieten we zelf ook wat kansen liggen, en vlak voor de thee prikte Jan de 2-1 nog binnen. Meevallertje.

Een lekker moment, en we hadden er vertrouwen in de punten hier nog weg te kunnen slepen. Tactische omzetting, wisseltje en knallen met dat oranje! Overrompelen en snel scoren was het plan.

 
Binnen 20 seconden lag de 3-1 in het mandje.. Het besefmomentje dat dit 'm gewoon niet ging worden vandaag was er, en we moesten nog 44 lange minuten. Deze fase was echt overleven, bijna elke Haagse aanval leek een goal te kunnen opleveren.

Simon hield er nog een paar mooie ballen uit, maar kon niet voorkomen dat de stand naar 5-1 werd opgevoerd. Gelukkig pakte Jordi nog een goaltje mee, en Damian vond oog-in-oog met de keeper het zijnet.

De 5-3 kwam er alsnog nadat Mattias koeltjes afrondde, maar verder kwamen we niet. Een terechte nederlaag tegen een team waar we eigenlijk van horen te winnen, maar soms zit het er simpelweg niet in.

 
Zonde gasten, snel vergeten deze pot. We moeten wel kritisch blijven op onszelf: juist tijdens de mindere wedstrijden kun je vaak het verschil maken op lange termijn.

Positief punt is dat deze wedstrijd niet enorm belangrijk was: we bekeren door richting knock-outfase bij de reserveteams. Daarnaast kwam dit op een 'goed' moment, vlak voor en niet tijdens de competitie. We hebben er alle vertrouwen in als die volgende week start, tegen Scheveningen.

Tegen deze geduchte tegenstander zal er geleverd moeten worden, vlammen! Vroeg uit de veertjes deze keer, aftrap 10:00. Wekkertje strak, op tijd bakje erin en richting de Krom 57 dus. Adios!
 

 

Nieuws jeugd Overzicht