Helaas leek ook de uitvoering op die van de gladde Portugees: zijn schot, uiteraard met gekopieerde felle wreeftrap precies op het ventiel, verdween keurig een metertje of 8 diagonaal over het hek. De bal onthoofdde meedogenloos een paar onschuldige klaproosjes in de bloembak voor onze flat en eindigde onder de metallic 4x4 pooierbak die altijd hinderlijk op 2 plaatsen geparkeerd staat.

 

Zijn blik ging wanhopig richting z’n ietwat afgetrapte Adidasjes, en hij slingerde z'n armen richting de strak blauwe lucht. Alsof de oude Griekse goden zijn schot bewust de verkeerde kant op hadden gedirigeerd. Je kan niet altijd 6 gooien natuurlijk.

Toevallig liep ik de dag ervoor langs dezelfde plek, toen werd 'ie ook al als laatste gekozen na het 'poten', zelfs na de net wat te stevige jongen van nr. 39 met de motoriek van een olietanker. Maar zijn moeder komt weleens AA-tjes uitdelen, dus ja.

 

De wetten van de jungle die het voetbalpleintje heet zijn hard: hij was de nasischijf van de bittergarnituur.

Katwijk 2 wil dit seizoen de gewilde kaassoufflé zijn, als het meezit gedipt in de befaamde Krom-pindasaus van ome Cor. Die is precies 8,2 op de pittigheidsschaal, waardoor je tong zo lekker gaat tintelen. Klein afblussertje met een goudgele is dan op zijn plaats, en zo is de perfecte kantinecirkel weer rond.

Na de bittere pil van de seizoensopener lag er toch wat lichte druk op de driepuntsmissie van zaterdag. Met een flink aantal afwezigen werd een poging tot verplaatsen gedaan, maar na een mini-soap met een Capelse vrijwilligster werd uiteindelijk toch maar besloten om gewoon zaterdag aan te treden (met dank aan Vince en Pieter van de O23-2).

 

Waar veel clubs uit stedelijke regio's voor trammelant zorgen is Capelle een verademing: sympathieke vereniging waar een goeie vibe hangt. Ook hun 2e bestaat uit leuke gasten en dito staf, lekker dat de focus vol op de bal gelegd kan worden in plaats van allerlei randzaken.

De eerste helft was niet per se onze beste, we waren wat onrustig aan de bal. In de duels mocht het ook wat agressiever, want het ging nu onnodig op-en-neer terwijl vrij snel duidelijk was dat we van deze tegenstander niet veel te vrezen zouden moeten hebben.

Deze pot had een openbreekmomentje nodig, en zo geschiedde: Jordi stuurde Mattias met een geniale fluwelen touch de diepte in, en de brommer werd aangeslingerd. Weinig verdedigers kunnen Kloos op full speed bijbenen, en ook nu kwam hij oog-in-oog met de keeper, die zijn vispas tevoorschijn moest halen: 0-1.

Een paar minuten daarna het hoogtepunt van de ochtend: Davey verzond een bazen-cross op Arjan, die in één keer voortrok en Mattias vond. Klaarleggertje op Damian, die het net in de verre hoek liet bollen. 3x one-touch; er klonken allerlei orgastische geluiden vanaf de bank na deze parel, dat zegt genoeg.

 

Toen Mattias kort daarna de handen weer op elkaar kreeg na zijn bekeken 0-3 (strak in het zijnetje na passje van Jordi) daalde in dat dit een mooie dag kon gaan worden.

Vlak voor rust een mazzelmomentje nadat de 1-3 met een knappe save werd voorkomen in de hoek van de 5-meter. De reflex kwam alleen niet van Brett, maar van de rechterhand van Dylan. Ongezien Suarezje, altijd lekker.

Verder had Capelle niet veel te klagen, de enige manier waarop ze wat konden creëren was met hoge ballen voor de pot. Daar kregen ze wel wat momentjes voor, aangezien de scheids bij elke zucht z'n fluitje testte. Iets gehaaider duelleren was voor ons een aandachtspuntje.

 

Na de Karvan Cevitam deden we dat stukken beter. Ik moest aan Katwijk 1-legend Kay Blokland denken: die bracht zijn tegenstander altijd net genoeg uit balans om de bal af te snoepen maar net niet genoeg om een vrije trap tegen te krijgen. Kay, die toevallig ook bij Capelle speelde voor hij in de Noord belandde, zou trots zijn geweest als 'ie dit zag.

De thuisploeg probeerde snel de 1-3 te forceren met veel energie vooruit, maar was voetballend onmachtig tegen een Katwijk dat deze wedstrijd volwassen uitspeelde. We hadden de nekslag sneller kunnen geven met flink wat onbenutte kansen, maar zaten al in een heerlijk ontspannen zetel met een dikke Cubaanse sigaar in de mond en een goed glas cognac in de hand.

 

Rond minuut 80 viel dan toch de 0-4: Mattias liet de keeper kansloos met zijn derde, opnieuw geassisteerd door Jordi. Gouden duo.

Eigenlijk werd Brett pas hierna voor het eerst getest, met 2 spectaculaire saves stond hij de Capellenaren ook geen eretreffer toe. De stand deed ook recht aan de verhoudingen op de mat: uiteindelijk een heerlijk soevereine overwinning.

Tres puntos para el equipo naranja! Top, gasten. Een maatje te groot deze keer, hopelijk kunnen we dat volgende week ook zeggen als de bijna-buren uit Voorhout de N206 over schieten richting De Krom. Aftrap: 14:15. Ciao!