Katwijk 2 dieselt door

In het oerwoud van de ochtendspits zit een verborgen schoonheid (binnen de bebouwde kom, van file valt niks moois te maken). Alles is met elkaar verbonden, maar tegelijkertijd is het een clash van verschillende werelden.

De pensionado, stapvoets tuffend richting de dagelijkse boodschapjes, vol in de focus en altijd onnodig heftig in de ankers als er 3 straten verderop iets aan komt waggelen dat ze voorrang kunnen geven, met kort op de bumper een gesjeesde account manager die de verleiding om 2x te snoozen weer niet kon weerstaan.

Daartussen beweegt een zeldzaam soort weggebruiker: de huismoeder. Verkeersregels zijn voor deze wegterroristen net zoveel waard als de mensenrechten in Somalië. Parttime baan erbij, dus 's ochtends moet de turbo erop als de kids bij de BS dienen te worden gedropt. De optie om ze alle 73 hele meters van huis naar school te laten lopen is in hun hoofd nog geen moment opgekomen.

 
Geen parkeerplek? Geen probleem. Diagonaal planten ze hun bolide, iets te groot voor hun rijkunsten, tegen de berm op een vers door hovenier Jonker & Zn. bijgewerkt stukje gras, om 'm vervolgens klakkeloos na het draaien van een halve 8 in het acuut ontstane verkeersinfarct te proppen.

Uiteraard wordt tegelijkertijd via de app het avondmenu nog even met manlief besproken en wat dingen verbaal door het linkerraam richting de lerares geslingerd. Want ja, multitask-mania. Het is real life De Luizenmoeder. 
 
Soms vergelijkbare taferelen rondom de voetbalvelden op zaterdagochtend. Dat omzeilen we gelukkig meestal, klein voordeeltje van het wat later spelen. Zo ook afgelopen weekend: onder een heerlijk Indian Summer zacht schroeiend zonnetje konden we naar de pot van 14:15 toeleven.

 
Eigenlijk een must-win om omhoog te kijken. Van promovendus Foreholte wisten we niet veel, maar we gingen van eigen kracht uit. Of het de terrasomstandigheden waren weet ik niet, maar we begonnen niet maximaal scherp.
 
Rood-wit kwam steeds op tijd en voor oranje-zwart gold vaak het tegenovergestelde. Ze zetten hoog druk en speelden positioneel heel aardig. Een duidelijk gevalletje diesel deze ronde, we hadden wat opstarttijd nodig.

 
Het kan niet altijd top zijn, juist op dit soort momenten is het zaak weinig weg te geven en je momenten te pakken. Dat eerste lukte gelukkig goed, en voorin sneden we ook een paar keer gevaarlijk door de Voorhoutse verdedigingslinie.
 
De in bloedvorm verkerende Mattias was weer een plaag voor zijn bewaker, die zelfs na een minuut of 30 werd gewisseld. Toen hij richting de 16 sneed en allerlei Voorhoutse benen hem tevergeefs van links en rechts probeerden te tackelen moest ik aan het legendarische BBC-Earth filmpje van de iguana denken die aan tientallen slangen wist te ontkomen:
 
 
1 helft was maximaal voor hem (buikgriepje), maar na een heerlijke pass van Stephan, ook goed op dreef deze wedstrijd, tekende hij nog voor de belangrijke 1-0 vlak voor de thee door de bal in de korte hoek te kegelen 1-op-1 met de keeper. Wat schuifwerk in de rust en een dubbele wissel: met Lennart en Nico erbij moesten we dit over de streep trekken.
 
De kracht van de bank was waardevol, want Jan moest de ongelukkig geblesseerd geraakte Damian al vroeg vervangen en later in de wedstrijd was de frisheid van Dylan en Arnold ook broodnodig.



Foreholte zette vol in op de gelijkmaker, maar ons verdedigende blok (Nico, Patrick, Arjan, Stephan en later Fabio) samen met de sterk keepende Brett gaf geen krimp. Hecht.

We moesten maximaal gaan tegen deze fitte tegenstander, bikkelen en sleuren op momenten. Met Lennart en Jan vanaf de flanken, de hard werkende Tim ertussen en de altijd loerende Jordi en Julian in de buurt kwamen er genoeg kansen voor de genadeklap.

Zo gaf Arnold een voorzet op maat, waarna Lennart net niet wist te scoren. Vlak daarvoor greep de Voorhoutse keeper knap in voordat Jordi raak kon prikken.

 
Het duurde tot 3 minuten voor tijd totdat we Foreholte definitief op de knieën kregen. Jordi sneed een korte corner van Dylan vanuit de linkerhoek richting de tweede paal, en de bal verdween in één keer bij de tweede paal tegen het netje. Binnen die knaken.
 
Qua veldspel zeker niet ons maximale niveau gehaald, maar deze zakelijke overwinning was veel waard: niemand raakte ook maar een moment in paniek, en we straalden constant uit dat de punten in de Noord zouden blijven. Goud!
 

 

Nieuws jeugd Overzicht