Ons brein en de eeuwigdurende jacht naar nieuwe prikkels. Je moet jezelf met ijzeren discipline uit de hypnose van het www trekken, anders ben je overgeleverd aan de goden van het algoritme.

Onlangs stond ik met de stofzuigerslang in mijn handen, mezelf opgepept voor wat huishoudelijke actie. Nog even een lekker nummertje opzoeken alleen, en er vervolgens weer ingetuind. Na het afluisteren van 2 obscure Youtube-playlists van ene Ziggyx123: avond pleite, en de vloer uiteraard nog steeds schmutzig.

De druk van het web is niet te onderschatten; je wil een geniaal filmpje halverwege opslaan, maar door een verkeerde vingerbeweging is 'ie ineens richting eeuwige digitale jachtvelden verdwenen, om daarna nooit meer in je tijdlijn te verschijnen. Je achterlatend met het knagende gevoel dat je iets cruciaals hebt gemist in je leven.

 

Gisteren belandde ik bij een post-match interview van Arne Slot, waarin hij een interessant punt aankaartte. Los van tactiek, geluk en pech is de oplossing voor problemen op het veld meestal simpel: meer lopen dan je tegenstander.

Daar had Forum Sport 2 zich zaterdag goed op ingesteld. Logisch ook wel, vorig seizoen speelden we ze in beide wedstrijden compleet tureluurs. Een onvervalst staaltje catenaccio van de Voorburgers deze keer, en dat deden ze heel aardig.

Dat we een taaie pot tegemoet gingen wisten we al, na een rommelige week waarin nauwelijks goed getraind kon worden. Pijntjes en blessures poppen sneller op dan het aantal Ajacieden met kampioenspraatjes na een paar winstpartijtjes.



Aan de goede intenties van iedereen ligt het zeker niet, maar geen ideale voorbereiding dus. En alles heeft zo zijn consequenties. Of, zoals een Afrikaans gezegde luidt:

Hoe ver je ook plast, de laatste druppel landt altijd op je voet.

Ondanks de nodige absenties beschikten we, mede dankzij hulptroepen Rio (O23-2) en Matthijs (O23-1) over een prima groep, en was het vertrouwen in 3 cruciale punten groot. De fans die iets te laat uit de snackcorner kwamen hobbelen hadden alleen wat heen-en-weer geschaak gemist in de eerste minuten.

 

Oplossingen tegen 3 geparkeerde bussen: ruimtes zoeken via de flanken en geduld. Veel geduld. Oh, en niet achter komen zodat de tegenstander zich nog standvastiger ingraaft. Na een snelle omschakeling gebeurde dat helaas wel.

 

We konden onze voorste linie moeilijk bereiken, en creëerden nauwelijks wat. Een dood spelmomentje dan maar, en ja hoor: Tim kopte keurig de 1-1 binnen. De Voorburgse grens gooide hoogst twijfelachtig zijn instrument de lucht in, en tot onze verbazing ging de referee hierin mee.



We beseffen dat er een tekort is, maar weer een keer een scheidsje die de pensioengerechtigde leeftijd nog niet 12 jaar geleden gepasseerd is zou wel lekker zijn, @knvb. Ergens in een straal van een metertje of 25 rond de bal aanwezig zijn bij het nemen van beslissingen is ook meegenomen.

Sowieso dik respect voor de mensen in het zwart die wekelijks op komen draven. West 2 heeft nu alleen een bataljon paradijsvogels rondlopen waarbij je af en toe twijfelt of je niet naar Draadstaal zit te kijken.

Allemaal neurotische dingetjes waar ze ‘extra op letten’, en daarover voor de wedstrijd een 8 min. durende clinic komen geven. Deze keer hield de beste man de hele groep staande bij het hek voor zijn onmisbare betoog over de 6-secondenregel van de keepers. Check!



0-1 bij rust dus, na een vrij matige Katwijkse helft. Het heilige vuur leek een beetje te ontbreken en we moesten een paar tempootjes omhoog om dit Forum pijn te kunnen doen.

Nieuw elan in de gelederen via Ruben en Arjan. Vooral Arjans overlaps over links zorgden meteen voor gevaar, en we namen de wedstrijd flink in handen. Vrouwen en kinderen eerst bij de Voorburgers, en de gelijkmaker hing in de helderblauwe Katwijkse lucht.

 

De nodige scrimmages in de 16, en uit een daarvan kopte Stephan (na goed verlengen van Ruben) de verdiende 1-1 binnen. Tijd zat nog om er overheen te gaan en er volgden een paar flinke kansen: Jans poging verdween over, en de sterke Voorburgse keeper ranselde Lennarts inzet van dichtbij voor de lijn weg. 

 

Na een aanvallend getinte omzetting schakelde Forum verrassend ook naar een offensievere modus en ontspon zich een open slotfase. 2 cruciale beslissingen van de scheids bepaalden de uitslag.

 

Ruben plaatste de bal met links richting verre hoek, die keurig werd gepareerd door een uitgestoken Voorburgse arm. Alleen niet die van de goalie, en de scheids wuifde het doodleuk weg.

 

Kort daarop 2 onschuldige situaties in onze 16: eerst schampte Wout zijn tegenstander, waarna het hele Forum-ballet (het Zuid-Amerikaanse theatervirus heeft de weg naar de Haagse regio gevonden) het zoals de hele wedstrijd op een gillen zette.

 

In blessuretijd een moment met zo mogelijk nog minder contact tussen Nico en zijn tegenstander, waarop de scheids, die zich qua afstand in de buurt van de Erasmusbrug bevond, richting stip wees.

Verbijstering in het oranje-zwarte kamp, maar de onvermurwbare ref bleef bij zijn catastrofale keuze. Simon kon geen wonder verrichten deze keer, en de Voorburgers namen alle punten mee in de achterbak.

 

Een venijnig katertje in de kleedkamer, het was een dunne lijn tussen winst en verlies deze keer. Het zat op momenten niet bepaald mee, maar grote mannen kijken in de spiegel: het was niet goed genoeg deze wedstrijd.

 

Zonde gasten, maar seizoen '24/'25 is nog lang. We rapen onszelf op en zullen er volgende week weer staan. Hakuna matata.

Een mooiere kans op eerherstel is er bijna niet, als we richting hoogvlieger Monster verplaatsen komende zaterdag. Kom oranje-zwart supporten in het Westland zou ik zeggen. Adios!