In de jacht op wat december-tierelantijnen moet ik het epicentrum van de strijd in. M'n linker kruisband scheurt nog net niet af bij de plotselinge manoeuvre een gillende peuter te ontwijken die onverwachts naar een hysterisch knipperende plastic arreslee duikt.

Ik word half tegen een rek ruitenwisservloeistof (meteen 2 flesjes meegenomen, nog geen 3 Eurootjes) aan gekegeld door een oma met verfrommeld haarnet.

 

Ze bestuurt haar rollator met links, de rechteram in een innige omhelzing met een mega kerst-gnoom, alsof ze haar pasgeboren kleinzoon vasthoudt.

Een man die tegen de huisregels in met keffende chihuahua naar binnen is gelopen kan een glimlach niet onderdrukken als 'ie de laatste doos 320 stuks LED lampjes voor me wegsnaait.

'Zijn € 19,50 bij het tuincentrum!' Hoor ik 'm trots bij de kassa roepen, wijzend naar het prijskaartje van € 6,80. Iedereen blij. Behalve de Blokker dan.

Credits wedstrijdfoto's: fcrijnvogels.nl (bij afwezigheid van onze huisfotograaf Peter Teunissen)
 

De feestdagen komen Katwijk 2 straks ook goed uit, met oppoppende blessures aan lichaamsdelen waar we het bestaan nog niet van kenden. De laatste keer dat we over een voltallige selectie beschikten, reed de Blauwe Tram nog in het Katwijkse centrum.

 

Dikke shout-out naar de fysio's van Vitaal, die dubbele diensten draaien om alles fit te krijgen met naaldjes, turbozalfjes en de nieuwste kraaktechnieken.

 

Vorige week rukte bijna een arrestatieteam uit nadat Patrick met wapen was gesignaleerd. Het bleek zijn massagepistool te zijn, die op standje 3 wonderen verricht bij elke stijve spier.

Zelfs onze vlagger (Roland verving Hans deze ronde) had een rolletje tape nodig om zijn krakkemikkige enkel wedstrijdklaar te krijgen. Strijder.

Precies 2 100% fitte wissels op de bank: keeper Thijs en de voor nood opgeroepen penningmeester Mark van Duijn. Kostbare hulp uit alle hoeken, dank! Wel schietgebedjes in alle denkbare talen dat er niet teveel uitvallers zouden zijn dus.

 

De scheids was een bekende, eentje met gebruiksaanwijzing. Met een norse blik waar Frank 'frons' de Boer jaloers op zou zijn blaft hij links en rechts naar alles dat beweegt.

Ik sprak 'm voor de wedstrijd, en probeerde de luchtigheid er een beetje in te krijgen met een mop. Hij keek me daarna aan alsof ik in een paarse tutu een dubbele backspin probeerde te doen. Maar oordeel zelf: 

 

Jaap zit rustig te vissen, vlakbij 2 andere mannen. Ineens staat er een op, hangt z'n speer in het water en roept naar de ander: 'het water is 18,6 graden!' Verbaasd vraagt Jaap: 'Wat doe jij nou?' Hij antwoordt: 'Oh, dat doen we wel vaker. Probeer zelf maar'.

Dus hij hangt 'm ook in het water. De man vraagt: 'nou, hoe warm is 't?' Jaap: 'geen idee, maar het is 32 cm. diep!'

Rijnvogels startte vol energie op De Kooltuin, en wij moesten er even in rollen. Geen stress, zijn we wel gewend. Daarbij waren we overtuigd van de kwaliteit op het veld.

De Vogels doken snel gevaarlijk op voor Brett, maar vergaten te scoren. Verder creëerden ze niks meer voor de thee, en zwijnden een paar keer flink.

Oranje-zwart speelde namelijk een paar flinke dotten bij elkaar, waarvan Lennart de grootste kreeg alleen voor de keeper. Hij miste de goal op een metertje, net als Jan die een paar heerlijke acties uit de kicks toverde.

 

Julian vond na een knappe aanval het zijnet en ook Stephan was dichtbij. Patrick en Max namen de Rijnvogels-keeper van afstand onder vuur, maar hij gaf zich nog niet over.

Hetzelfde spelbeeld na de pauze, waarbij we de thuisploeg flink beet hadden en de 0-1 in de waterkoude lucht hing. Julians loopacties zorgden voor paniek in de rood-witte linies, en ook Jan bleef levensgevaarlijk.

De hard werkende Lennart bezorgde de Vogels handenvol werk, en Damians lekkere pegel werd onder de lat vandaan getikt. De energie was prima, alleen de verlossende goal nog.

Toen die maar niet viel, kwamen we goed weg bij 2 dode spelmomenten voor de sterk keepende Brett. Los daarvan was Rijnvogels ronduit onmachtig tegen de fantastische 4-manslinie Wout-Patrick-Nico-Fabio. Overmacht.

Op het middenstuk leken Max, Stephan en Julian over oerkrachten te beschikken en waren overal. Ik begreep dat Max tussendoor ook nog een biertje heeft getapt in de kantine toen het daar wat te lang duurde.

We hadden iets bijzonders nodig deze dag om te winnen, je voelde het aan je water.

Na een minuut of 85 eiste Julian de bal op in de punt van het veld en zorgde hij, na een balvaste actie, voor een vrije trap op ongeveer 20 à 25 meter van de Rijnvogelse goal. Nadat Patrick in de eerste helft een vrije trap afstond aan Lennart, twijfelde hij nu geen moment.

Zijn aanloop naar het plaats delict had iets weg van de opkomst van Rico tijdens Collision II, hoewel wij eerder aan een verdwaalde rechter lowkick richting de linkercorner van Mike Tyson dachten in het o zo saaie gevecht tegen Jake Paul.

Toch was er bij iedereen, in de verre achterkamertjes van het brein waarvan je vóór de 85e minuut niet eens wist dat je die had, nog een sprankje hoop. En dat bleek niet onterecht.



Na zijn aanloop en een verwoestende knal bonjourde de bal de muur en vloog hij met een klein effect richting de rechter winkelhaak, waar hij dit keer gelukkig de juiste kant van het net raakte.

Een fractie van stilte werd gevolgd door een onweerstaanbare explosie van vreugde, alsof je je bevond in een protest waarbij iedereen exact weet voor welk doel ze aan het strijden zijn (dus niet die klimaatactivisten die denken dat er een verschil zit tussen CO2 en koolstofdioxide).

Patrick stond minutenlang als het standbeeld van Christus (basic knowledge: deze is gevestigd in Rio de Janeiro), terwijl het geluid van onze geblesseerde aanvoerder, strategisch gepositioneerd achter de doelverdediger van de Rijnvogels, overal bovenuit klonk.

Een soort van gillende keukenmeid die niet wordt gerangschikt onder categorie 1, omdat deze nog wel afsluit met een eindknal.

Na dit orgastische moment en nog een paar minuten op z'n Portugees standhouden konden de verdiende punten worden bijgeschreven.

Genoten van een volwassen Katwijk, dat voetballend duidelijk meer op de mat legde. Door alle pijntjes heen, volle kracht vooruit. Eindbazen!

Nog 2 klappers tot aan de stop gasten, hou vast die flow. Koploper 's-Gravezande komt zaterdag naar De Krom voor een regelrechte titanenstrijd. 12u scherp, mis deze niet. Adios!