Een gescheurd koffiebekertje en flesje Aquarius Lemon moesten de verdedigers voorstellen. Met smoezelig houten koffielepeltje deed het jonge talent aan z’n moeder voor hoe hij er à la Yamal langs slalomde.

Maar ze luisterde niet. Haar aandacht zat vol bij onze Cees ‘The Lumberjack’, die 2 tafeltjes verderop een klapper van een anekdote met zijn publiek deelde in de VELO-kantine.

Iets met een oud-collega en derde been. Zelfs de wat droevig versierde kerstboom, 1 verdwaalde slinger diagonaal over de takken gedrapeerd, leek erna mee te deinen op het ontstane tumult.

 

Ook de Wateringse WC-tegels waren snel op de hoogte van de aanwezigheid van de Katwijk 2-selectie; ze trokken nog net niet krom nadat een handvol spelers daar hun wekelijkse walmen loslieten. 

 

De ham in de broodjes achter de bar, die sowieso al niet bepaald koosjer oogden, trok wit weg richting gerookte kalkoenfilet nadat de ondragelijke aroma's daar naartoe waren gedreven.

 

Hoort erbij, gezonde wedstrijdspanning. Er was dan ook een moreel mini-prijsje te winnen: Herbstmeisterschaft. Met een elftal aan blessures voor de vijfde overwinning op rij spelen is op zich eigenlijk al een trofee waard.

 

VELO wilde dat uiteraard graag verstieren, maar de goesting (toch wel mijn favoriete Belgische woord) was meteen goed bij 'KW2'; al bij de warming up oogde het als een stel kwispelende puppy's. Genieten om dit team op het veld bezig te zien.

 

De serieuze serie die is neergezet valt wat mij betreft niet los te zien van de aanwezigheid van onze 2 trouwste fans: Heleen en Roland Smit. Ook terwijl zoon Patrick van zijn Azië-tripje geniet zorgden ze weer voor de onmisbare mentale boost. Support.

Van een afgekeurd grasveld verplaatst naar een goed doorleefde kunstgras pitch. De ploeg met de beste skills zou flink voordeel hebben op deze platgewalste mat, waarvan het leek of er 8 kuddes bizons overheen gemigreerd waren.

 

Het was snel duidelijk wie dat was: die met het oranje-zwarte tenue. Gesteund door een straf windkrachtje 7 in de rug wilden we snel toeslaan.

 

Dat lukte na 9 minuten: lekker countertje waarbij Jan Damian goed bediende. Alleen voor de keeper brak onze rappe linksbuiten de ban.

 

Toen een paar minuten daarna de bal ineens voor zijn voeten belandde prikte Damian wederom bekeken raak: 0-2. Een gouden doppelpack en een Katwijk dat op een vrachtwagen rozen zat.

 

Helaas hierna een dikke domper toen Wout ineens neerging met een vervelende hamstringblessure. Al weken in bloedvorm en een belangrijk onderdeel van het fundament van deze ploeg. We hopen hem samen met de andere geblesseerden snel weer tussen de lijnen te zien.

 

Met Davey konden we gelukkig nog een topper brengen; samen met Nico, Fabio en Arjan was het weer een regelrechte onneembare vesting. Op pagina 2 van het notitieboekje van trainer Thomas staan altijd de kansen voor de tegenpartij. De lege bladzijde sprak boekdelen.

 

Veel kansen volgden niet meer voor de pauze, al was de 0-3 een paar keer dichtbij. Een ontspannen ogend Katwijk dat de controle had, niet veel meer te wensen dus.

 

Ja, een goaltje erbij. VELO pompte de bal de 16 in waar ze konden in de hoop op een toevallige aansluiter. Ook nu scoorden we op een perfect moment: een pracht van een aanval belandde op links bij Damian, die Jordi vond. De afronding was ook vlekkeloos: 0-3, hatseflats.

 

De wanhoop leek de groen-witten redelijk nabij, en ik snap wel waarom. Want ook de overmacht op het middenveld was imponerend: met krachtpatsers Stephan en Julian onder Jordi was het smullen van een vroegtijdig kerstdiner, niveautje tournedos van keurslagerij Owel.

 

Als ik goed heb geteld wonnen Fabio en Stephan bijna 100% van hun duels. Bizarre statistieken. Voorin zorgde Damian deze keer voor de goals, maar de rollen van de sterk spelende Tim en Jan waren ook cruciaal in de teamprestatie, net als invallers Ruben, Mattias en Lennart. 

 

Internet cultheld @suomifan stak zijn liefde voor onze nr. 9 niet onder stoelen of banken met deze lofzang:

 

 

De wedstrijd leek naar het einde te kabbelen, toen de scheids ineens bipolaire verschijnselen kreeg en letterlijk alles voor de thuisploeg floot. Zo bleef een tackle op onze vlagger Hans onbestraft, al had het ook wel wat weg van een schwalbe. 

Hij keurde een glaszuivere goal van Ruben af, een corner van de Wateringers vloog erin en er ontbrandde ineens een VELO-vuurtje.

 

Nadat er wat goedbedoelde huishoudelijke tips aan wat thuissupporters werden gegeven (niet heel handig, dat moet gezegd) ontstond een ontvlambare situatie toen een opgefokte kerel over het hek heen sprong en richting dug-out stierde.

Equalizer 3 is net uit op Netflix, vermoedelijk wilde deze over-de-datum-hooligan die iets te enthousiast naspelen. Nadat de hulptroepen vanaf de bank hem met faire rugbytackle onschadelijk maakten werd de vrede met een groepsknuffel getekend.

 

Zo bleef het bij 1-3. Een solide pot van een geweldig team, Top of the League! Na alle tegenslagen zijn we de laatste weken opgestaan en hebben geleverd zoals echte winnaars dat doen. 24-karaats!

We gaan even goed chillen, in januari pakken we 'm weer op. Nog een lange weg, maar het is duidelijk dat deze groep de juiste energie heeft om mooie dingen te bereiken. Wat gaat 2025 ons brengen?

 

Namens de Katwijk 2-familie iedereen fijne dagen toegewenst en hopelijk tot snel langs de lijn. Feliz navidad!