Fan Focus

Ze zijn er altijd. Hun bloed is oranje-zwart, hun steun onmisbaar. Wie zijn ze en wat drijft ze? Maak kennis met Ruben Messemaker!

Ik ben:
Mijn naam is Ruben Messemaker, 36 jaar oud. Ik ben getrouwd met Steffanie en heb 2 kinderen: Ryan (9) en Nova (6). Ik ben werkzaam als schilder bij Pasman Integraal Vastgoed.


Ruben in de C1 (O15)

Ik ben al 30 jaar lid van VV Katwijk, samen met mijn broer Hans. We zijn vanaf ons vijfde jaar begonnen met voetballen op de Krom, en hebben alle jeugdelftallen doorlopen.


Met de B1 (O17) bij een internationaal toernooi bij DVS '33 (links vooraan)

Daarna hebben we nog een aantal jaar samengespeeld in een vriendenteam, Katwijk 4. Dat waren toch wel de mooiste jaren: bloedfanatiek met een hele mooie groep gasten die allemaal aardig konden ballen (dit team reeg de ene na de andere titel aaneen, .red), en nog beter waren in de derde helft.



Naast supporter ben ik
:
Toen mijn zoon ging voetballen ben ik jeugdtrainer geworden. Momenteel train ik zijn team, de JO11-8 samen met Martin Vooys. Ik heb hier en daar wat schilderklussen op de club gedaan, zoals de nieuwe kleedkamers en het tribunegebouw.

Ik zit samen met de nodige anderen ook in de organisatie van het zeuven x zeuven-toernooi. In het nieuwe jaar komen we als een soort rayonhoofden bij elkaar om dit lastige toernooi weer in goede banen te leiden.


De zeuven x zeuven organisatie

Het VV Katwijk-gevoel is voor mij:
Dat is toch wel de hele week toewerken naar de zaterdag. Doordeweeks training geven en daarna langs het veld.. Maar het mooiste is toch de zaterdagmiddag, waar we al jaren met een vaste groep vrienden het 1e volgen. Tegenwoordig gaan de kids ook mee, dat is toch geweldig!



Mijn favoriete Katwijk-spelers aller tijden:
Robbert Susan
Dat kan er maar één zijn natuurlijk: onze Leidse held Robbert Susan. De status die deze gozer heeft opgebouwd is ongekend. Bijna vertrokken naar Rijnvogels, maar door een blessure van Quincy van Ommeren zijn kans gepakt en daarna niet meer uit het elftal te denken.

Wat een leider al die jaren, elke tegenstander had respect voor deze geweldenaar.. Als je ook ziet hoe de jeugd tegen hem op kijkt en hoe iedereen met hem wegloopt binnen de vereniging, dan ben je gewoon de allergrootste!

En we zijn nog niet van hem af, want ik weet zeker dat er met al zijn bagage een toptrainer in hem schuilt.


Ruben krijgt het kampioensshirt van 'Suus' overhandigd

Marco de Ridder
Een jeugdheld van me. Wát een werklust had deze man met gouden linkerpootje. Ik herinner me zijn laatste wedstrijd tegen ONS Sneek op het veld van DVS '33 nog goed: het voelde als een thuiswedstrijd, dat hele complex gevuld met Katwijk-supporters in het oranje.

We wonnen met 4-1, De Ridder maakte er 2. Hierdoor bleven we op het hoogste niveau spelen. Prachtig afscheid voor deze Legend!



Marciano Mengerink
Hij kwam binnen als een grote onbekende, maar je zag meteen dat we een topspits in huis hadden. Een echte publiekslieveling, en met zijn vele belangrijke goals medeverantwoordelijk voor een paar prachtige kampioenschappen / sterren.

Eeuwig zonde dat hij besloot om naar TEC te gaan, daar heeft hij achteraf denk ik spijt van gehad. Hij had zeker nog een aantal jaar van waarde kunnen zijn.


Na het halen van de 7e ster bij het gemeentehuis

Meest memorabele moment:
Er zijn veel successen geweest die dan als eerste naar boven komen, maar ook mindere dingen die je altijd bijblijven. Zo ook het overlijden van mijn oom Wim Hoek in 2002. We hadden die middag een jeugd klutstoernooi gehad in Sporthal Rijnsoever, daarna bleven we hangen om de oudere gasten te zien voetballen.

Mijn ome Wim speelde die avond ook mee met oud-spelers en trainers. Wat die avond gebeurde was natuurlijk ontzettend treurig en verdrietig voor de familie, en iedereen die daar aanwezig was.

De steun die de club toen aan de familie heeft gegeven was geweldig. Heel mooi dat dit jaarlijkse toernooi (deze wordt op 27 december gehouden: https://www.vvkatwijk.nl/index.php?page=3888 , red.) naar mijn oom vernoemd is, zodat we met z'n allen aan hem herinnerd blijven.


Het spandoek dat jaarlijks tijdens het Wim Hoek-toernooi wordt opgehangen

Favoriete awayday:
Dat zijn toch wel de derby's tegen onze zuiderburen. Niks mooiers dan winnen op Nieuw-Zuid! De wedstrijden op de Westmaat zijn ook altijd top.


Na de 1-2 overwinning op Quick Boys in seizoen '14/'15

Deze wedstrijd vergeet ik nooit meer:
Uit bij Urk in 2000. Volgens mij de eerste keer dat mijn ouders het goed vonden dat ik met de bus meeging. Een stralende dag sloeg om naar hevige regen en onweer. De wedstrijd zelf was één en al spektakel, als klein jongetje stond ik om de keeper te dansen toen we scoorden.



Dezelfde keeper kreeg het met Peter van der Boon aan de stok, haha. Danny Guyt maakte in blessuretijd de 3-4, toen was het feest compleet.

https://www.forzakatwijk.nl/radioverslag-urk-katwijk-99-00/

En Achilles '29-uit om het algeheel kampioenschap natuurlijk. Na de 0-0 op De Krom, tegen een heel goed Achilles, gingen we met een grote groep vrienden naar de uitwedstrijd waar werd gestreden voor de 4e ster.

Maar er was 1 grote afwezige die er weinig vertrouwen in had: oud eerste elftalspeler Arie Jonker koos die middag voor de verjaardag van z'n neefje. Arie had bij z'n broer de radio aanstaan en kwam er snel achter dat hij een grote blunder had begaan. Uiteraard herinneren wij hem hier tot op de dag van vandaag aan ;-)


Ruben achter keeper Hugo van Duijn tijdens de wedstrijd om het landskampioenschap in 2000 (Achilles 1894, 1-3 winst)

Ik schiet nog weleens wakker van:
De degradatie onder Bruinink in 2014. Het ene jaar kampioen en vervolgens degradeer je met precies dezelfde ploeg. De wedstrijd waarna degradatie definitief werd was het pijnlijkst: we werden met 7-2 vernederd.. De busreizen naar Hardenberg zijn sowieso lang, maar die ene keer was verschrikkelijk!



Mooiste anekdote:
We hebben in de loop der jaren veel hilarische momenten meegemaakt. Degene die me als eerst te binnen schiet is Robbie Hufkens die de legendarische 'meer of minder'-quote van Geert Wilders naspeelde achter de goal op De Krom. Toen hij vervolgens op het hek klom, scheurde hij finaal uit z'n broek. Gieren!



Mijn favoriete doelpunt:
Seizoen '14/'15, een gure middag op De Roodemoolen. Susan zette het sportpark in de slotfase van de wedstrijd tegen Ter Leede in vuur en vlam met een geweldige stift!



Ik wil nog even kwijt:
Ik wens iedereen een gezond 2025, en hopelijk wordt het op sportief gebied ook weer top. Laten we met z'n allen de ploeg steunen, ook al gaat het wat stroever de laatste tijd. Vergeet niet wat we allemaal gepresteerd hebben de afgelopen jaren!


Nieuws jeugd Overzicht