Katwijk 2: knetterende comeback
Random feitjes, ik hou ervan. Ze zijn de jus in de stamppot van het leven. Wist je dat 1 op de 10 Europeanen is verwekt in een IKEA-bed?
Klein nadeeltje: ze blijven vaak beter hangen dan de info die je liever paraat hebt. Een soort mindfuck van je grijze massa.
Zit je bij een cruciale Aardrijkskunde-toets, worstelend met een demografisch vraagstuk over de Noordoostpolder, je weet dat de info ergens zit - gisteravond nog doorgenomen: dikke block.
Het totaal nietszeggende zondagmiddagverhaal van mijn tipsy oom dat de kracht van al het haar op iemands hoofd (mits redelijke haarlijn dan) samen sterk genoeg is om 2 olifanten te dragen zat er daarentegen natuurlijk nog vers in.
Katwijk 2 heeft geen heimscheissers. Als de arme wc-tegels van kleedkamer 24 konden praten, was er wekelijks gekrijs van pure ellende uit het kleine hokje te horen geweest.
Maar een gezonde meur hoort bij een voetbalkleedkamer als vloei bij een vers gelikte zware Van Nelle. Als de aroma-potpourri van muffe sokken, gesmashte dextro's en te straf gezette filterkoffie je neusvleugels bereikt weet je dat het zaterdag is.
Max' gejinxte stappers, na luttele meters op de beruchte grijze Nikes klapte hij door z’n enkel, zijn door Stephan geadopteerd, en de vloek lijkt er gezien de mega-vorm van onze terriër af. Ook de blonde virtuoos zelf nadert niveautje wedstrijdfit, eindelijk!
Dit KW2 is als de perfecte cocktail: een mix van verschillende ingrediënten die als je ze samenvoegt je smaakpapillen laten stuiteren. Daar denken meer mensen zo over gezien de weer mooie opkomst. Wordt gewaardeerd!
Onze ploeg en tropische temperaturen, dat is altijd even indieselen. Maar precies toen VELO er lekker in dacht te komen besloot baas Patrick in de 13e het halve veld over te stomen.
Aangekomen bij de rechter cornervlag, sloot hij zijn wereldreis af met een dijk van een cross.
Jordi zette in de 16 af richting een soort polsstokhoogspringhoogte, en stuurde de bal met een zweefduik van olympisch kaliber perfect het bovenhoekje in. Wat een parel, koekeroe!
Alle seinen op oranje nu, de fans kregen waar ze voor kwamen: fris combinatiespel en de heerlijke Katwijk-energie.
Mattias bediende Jordi, maar de VELO-goalie redde knap. Ik moest ineens denken aan zo’n vaak zwaar en lelijk mormel die altijd naast de bloedmooie blondine in de kroeg staat, en alles voor haar wegduikt als een soort bodyguard. De koelkast die de snacks beschermt.
De hapjes zouden sowieso volgen na de wedstrijd, toen de snackcorner acuut een half uur dicht moest na Cees’ bestelling van een schaal bittergarnituur ter grootte van een zeppelin.
Maar die smaken pas maximaal na tres puntos, en die zaten nog lang niet in de tas. Nadat Jordi ook de lat vond gaven de rood-wit-groenen (de ontwerper ervan verdient eigenlijk een enkeltje strafkamp) uit het niets een draai aan deze pot.
Na een paar minuten verslapping prijkte er ineens 1-2 op het bord, na hun enige 2 gevaarlijke momenten. Reparatiemodusje dus maar.
Groter baalmoment was het uitvallen van Julian vlak voor de pauze met een vervelende enkelblessure. Hopelijk snel weer terug tussen de lijnen, onze kilometervreter.
Even suikertjes aanvullen in de rust, en daarna kon KW2 weer laten zien dat het over een bak karakter beschikt.
Wat schuifwerk met Fabio naar het middenstuk, en Arjan die lekker kon stomen vanaf linksachter. Samen met Nico, Patrick en Wout natuurlijk weer een linie van niveautje buitencategorie.
Met machine Stephan en dirigent Jordi ervoor werd het aanvallende trio Jan-Perry-Mattias ook goed bediend, en de 2-2 hing er ook snel in:
Cornertje Jordi, en Fabio die keurig binnenknikte in de 59ste. De ingevallen golden boy Tim bracht een lekkere dosis frisse energie, en 6 min. later rondde hij alert of voor 3-2. Oui oui, Timmie!
De kans dat er morgen vrede in het Midden Oosten komt was groter dan dat VELO, sympathieke ploeg trouwens, nog ging scoren tegen dit KW2, dat de wedstrijd ontspannen uitspeelde.
Ook Max maakte na veel te lang nog zijn rentree, luisterde zijn sterke invalbeurt zelfs bijna op met een goal, maar miste op een haar na.
De stand was inmiddels al naar 4-2 getild door Fabio, in de veronderstelling dat we tegen Smitshoek moesten, die subtiel door wat VELO-ers slalomde en binnenwerkte. Fantastico.
Een meer dan terechte driepunter, nauwelijks wat weggegeven en een gouden comeback. Dit team: smullen!
Cruciale weken voor de boeg, te beginnen met de wedstrijd tegen SHO van woensdag. Hou vast die flow gasten, Forza!
