Katwijk hard onderuit in Spakenburg
Murw geslagen door Scheveningen, leek Spakenburg een ideale tegenstander voor de zwalkende Katwijkers om aan het zelfvertrouwen te werken. Niet bleek minder waar, de blauwwitten waren met 4-2 te sterk.
Het leek heel even een makkelijke middag te worden voor de Katwijkers. Binnen 4 minuten stonden de oranjehemden al op een 0-1 voorsprong, dankzij een treffer van Mike van den Ban. Het resultaat van een flitsend begin bij de Katwijkers, die even daarvoor al een enorme kans op de openingstreffer hadden gemist. Joey Jongman kopte een harde voorzet van Marciano Mengerink hard op de lat en kon later ook van dichtbij op de doel mikken, maar schuifde in de haast naast.
Op slag van rust zou de ver vooruit geschoven Rotterdammer wel weten te scoren. Het zoude 2-2 gelijkmaker betekenen. Want waar Katwijk verzuimde de voorsprong verder uit te bouwen, daar wist Spakenburg plotseling wel het net te vinden. Zwak optreden in de Katwijkse defensie bracht de blauwwitten de voorsprong via Koos Werkman en Jordy Bitter.
Jongman trok die stand vlak voor rust weer recht en de verwachting aan de oranjezijde was, dat Katwijk het verschil in kwaliteit in de 2e helft toch wel in doelpunten uit zou drukken. Niets bleek minder waar. Ghadarri bracht vanuit een corner de de Spakenburgers wederom op voorsprong. Katwijk probeerde het vervolgens wel en drukte de blauwwitten nog iets terug, maar kreeg uiteindelijk nog het deskel op de neus voor het slordige spel, toen Bitter kon ontsnappen om de 4-2 aan te leggen.
Uithuilen en opnieuw beginnen? Het is al te vaak gezegd dit siezoen op De Krom. De wisselvalligheid is bij de oranjehemden te groot, en constateerde Jan Zoutman na afloop: "de ondergrens moet omhoog. We spelen nu hele hoge pieken maar ook met hele diepe dalen." Vraag is, gaat dat lukken?