Een paar weken terug beende de harde kern massaal vanaf De Krom naar De Middelmors in een indrukwekkende corteo, om later die dag terug te stiefelen met 3 punten in de zak na de overtuigende winst van ons vlaggenschip. Onze achterban koos dit weekend afwisselend voor 2- en 4-wiels transport, en hoopte uiteraard op hetzelfde resultaat.

 

Na de vrij ruim uitgevallen nederlaag van vorige week waren de boys gretig, en wilden hun skills graag showen op een pracht van een ochtend. We mochten voor de verandering een keer uitslapen, ook weleens lekker. Nadeeltje is wel dat er later in de ochtend maar een paar schaarse vrije meters te vinden zijn voor het doen van een warming up, waar het meestal ook nog eens drukker is dan downtown Shanghai tijdens de ochtendspits. Ook de charme van het amateurvoetbal natuurlijk.

 

Aftasten was er niet bij deze keer, en afgaande op het begin kon dit weleens een interessant potje gaan worden. En dat werd het. De jongens, een enkele uitzondering daar gelaten, spelen al jaren tegen elkaar en dat maakt deze derby extra leuk. Rijnsburg heeft kwaliteit zat, en ze braken vrij rap een paar keer gevaarlijk door.

 

De 1-0 was op zich wel een logisch gevolg, en de wedstrijd was opengebroken. De oranje strijders pakten de draad uitstekend op, en grepen de thuisploeg bij de strot. Murad tikte de gelijkmaker binnen, en het ging vanaf toen in een razend tempo op en neer. Rijnsburg bleef gevaarlijk, en Jayden redde een paar keer knap. Maar de treffer viel nu aan de goede kant, toen Noud een corner listig indribbelde en vervolgens zijn directe tegenstander en de keeper verraste: 1-2.

 

 

We hadden de boel vrij goed onder controle hierna, en de boys hadden zich in deze wedstrijd vastgebeten. We gingen op jacht naar meer, maar door een extreem ongelukkig momentje kreeg Rijnsburg de 2-2 in de schoot geworpen.

 

Dat was bizar zuur en deed de wedstrijd ook geen recht. Zoiets kan altijd gebeuren natuurlijk, maar de boys waren kort van slag en de thuisploeg maakte ook direct de 3-2. Dit was achteraf gezien toch wel de korte, cruciale fase waarin we onszelf schromelijk tekort deden.

 

Na rust gingen we op jacht naar de gelijkmaker, en alles en iedereen had het gevoel dat die in de lucht hing. Aan de kansen lag het niet in ieder geval, met een magistraal schot van Boaz van een metertje of 30 die vol op de lat belandde als hoogtepunt. Maar het was Rijnsburg dat de 4-2 maakte en zo een gaatje sloeg.

 

Maar we rechtten nogmaals de rug, en Mats tekende voor de aansluiter met een soort van Houdini-kopbal: tegendraads diagonaal met zijn achterhoofd. Had eigenlijk voor 2 moeten tellen als ik er zo over nadenk.

 

De geel-zwarten prikten er weer eentje bij, en kort daarna zorgde Murad bekeken voor de 5-4. Zijn verbeten duels met de sterke rechtsback van RBB waren een regelrechte lust voor het oog in de tweede helft, winnaars van de bovenste plank. De Rijnsburgers hadden sowieso moeite om onze linkerflank te bedwingen, met de van box-to-box denderende Marijn erachter.

 

Maar alle jongens hebben gestreden voor wat ze waard waren deze pot. Nu onszelf wat meer gaan belonen en de tegenstander wat minder kado geven, dan vallen de resultaten ook wat meer onze kant op.

 

Want nadat de 6-4 viel hadden we de puf niet meer en moesten we ons gewonnen geven. Rijnsburg scoorde er in de laatste paar minuten nog 2 voor de statistieken, en incasseerde daarmee de punten.

 

Jammer gasten, gestreden en verloren. We blijven met het gevoel achter dat dit niet nodig was geweest. Desondanks hebben we een enerverende derby gezien met veel positieve punten. Op heel veel momenten hebben we echt kunnen genieten van de mannen. We moeten wat meer de simpele oplossingen zoeken en slimmer zijn aan de bal. Het is vaak nog onrustig.. Durf en vertrouwen zijn belangrijk.