Een herfstochtend om door een gouden ringetje te halen. Medio oktober, en met de snert vlak voor ons werden we nog even getrakteerd op een sangria-weekend. Het broeikaseffect heeft duidelijk ook zijn positieve kanten.

 

Plaats delict was het fraai opgeknapte sportpark De Bloemerd in Leiderdorp, alwaar een drietal punten voor het grijpen lag in het competitietreffen met RCL. We troffen ze eerder in de voorbereiding, en eindigden toen op een gelijkspel in een, hoe kan het ook anders, doelpuntrijk duel.

 

Ook nu duurde het niet lang voordat de eerste goals vielen. Na pak 'm beet 3 minuten stond er 0-2 op het bord, via een eigen goal (de Curious Goal Committee is zich er nog over aan het buigen aan wie deze treffer nou precies moet worden toegekend) en een mooie treffer van Noud. Er bleek een speler tussen de palen te staan bij RCL, en wij hoopten daarvan te kunnen profiteren. Niks bleek minder waar, zo bleek later.

 

We kregen legio kansen op een grotere marge, maar het was de thuisploeg die de aansluiter produceerde. Zo bleef het spannend gedurende de hele eerste helft, waarin wij het grootste deel toch de overhand hadden. Never a dull moment deze pot, want het regende kansen van de eerste tot de laatste minuut. We raakten het aluminium een keer of 5, waarbij Murad zich liet kronen tot Koning Latjetrap, met een onvervalste hattrick.

 

Ook de rood-witten kwamen er soms gevaarlijk uit, en Jayden greep een paar keer goed in. Maar meer doelpunten waren simpelweg onvermijdelijk, en terwijl de rook nog van het aluminium kwam stond er ineens een tussenstand van 3-5 op het bord.

 

Marijn en 2 keer Mats waren verantwoordelijk voor de oranje-zwarte goals, en niets wees erop dat dit ook de eindstand zou worden. RCL heeft een paar uitstekende spelers in de gelederen, en we hadden er onze handen vol aan.

 

De fans konden genieten van de nodige mooi uitgespeelde aanvallen. Daarnaast leden we ook veel onnodig balverlies, met veel omschakelwerk tot gevolg. Aan de werklust van de boys lag het in ieder geval niet: elkaar constant positief coachend werd er voor elke centimeter gestreden.

 

Ook fysiek moesten we vol aan de bak, want de scheidsrechter van dienst had besloten alleen voor de aftrap te fluiten en de rest de vrije loop te laten, met af en toe naar MMA neigende taferelen tot gevolg. Het mooiste is om je hier onderuit te voetballen en zo uit de duels te blijven, maar daarvoor was ons spel wat te rommelig.

 

Teleurstellend was dat we tot 2 keer toe een mooie marge van 2 goals zagen slinken door een tegentreffer binnen luttele seconden na de aftrap van een nieuw kwart. Toch een concentratiedingetje dat echt beter moet.

 

Ondertussen kregen we nog steeds gigantisch veel kansen op een grotere voorsprong, en we verzuimden het onszelf makkelijk te maken. Op soms miraculeuze wijze belandde de bal niet over de lijn, vaak direct gevolgd door kreten van ongeloof van de Katwijkse aanhang.

 

De eerder genoemde speler-keeper herpakte zich uitstekend en hij redde de Leiderdorpers vooral in het tweede bedrijf een paar keer op weergaloze wijze. RCL bleef strijden voor een goed resultaat, en het spel denderde op en neer.

 

Ze kwamen terug tot 4-5, en we hadden het zwaar nu. Een perfect moment om te scoren, en dat deed Mats na een knappe actie: 4-6. Er was niet lang meer te spelen, en eerlijk gezegd verwachtten we niet meer dat RCL voor de derde keer terug zou komen van een marge van 2.

 

Helaas viel de 5-6 veel te snel, en leek er iets van angst in de benen te sluipen bij de boys. De thuisclub rook bloed, en vlak voor tijd scoorden ze de gelijkmaker uit een afgeslagen corner. Hier leek het op te gaan eindigen, maar dat het leven van een voetballer soms hard en onrechtvaardig is ondervonden de boys vandaag, toen RCL een paar seconden voor tijd de 7-6 binnen werkte.

 

Dat zorgde voor een ongekende teleurstelling bij de mannen, en her en der zelfs een traan. Een enorme zure bom was het ook natuurlijk, en onnodig als je het verloop van de wedstrijd bekijkt. Maar het hoort bij sport, en hier worden ze toch ook sterker van. Complimenten aan RCL, zij stonden de hele wedstrijd achter en toonden karakter.

 

Wat kunnen wij concluderen na deze pot? We geven de doelpunten soms wel erg makkelijk weg, dat moet echt beter. Daarnaast spelen we een veel makkelijkere wedstrijd als we onze momenten voor de goal beter benutten.

 

Het is natuurlijk ook niet zo dat het direct heel goed was geweest als deze uitslag wel onze kant op was gevallen, of heel slecht nu het andere gebeurd is. Er zijn veel positieve punten te bespeuren, en deze boys kunnen gewoon heel goed voetballen. We moeten als ploeg wel zakelijker worden en de momenten van verslapping zien uit te bannen.

Kop omhoog gasten, we gaan er deze week weer vol tegenaan. Of 'D'r an!', zoals ze in het oosten des lands zeggen. De kans op revanche volgt snel: woensdag tegen Meerburg. FORZA!