Na een leerzame voorbereiding met wisselende resultaten kunnen we gaan laten zien uit wat voor hout we gesneden zijn. Het speelschema had in ieder geval nauwelijks beter gekund; de meeste tegenstanders uit de regio Rotterdam komen allemaal gezellig naar Katwijk-Noord, en we hebben wat regionale awaydays toebedeeld gekregen.

 

Te beginnen met een tripje naar Sassenheim. Niet bepaald een sfeervol gebeuren aldaar, en we werden ook nog eens van hot naar her geslingerd bij buurclub Teylingen in een poging om te kleden. Verre van ideaal allemaal, net als de warming up op een glibberig stukje vrij gras drie hoog achter, maar het hoofveld lag er in ieder geval perfect bij.

 

Ter Leede is geen onbekende; mits we ons normale niveau zouden halen moesten we deze gewoon winnen. Het geblesseerd afhaken van Jan, betrokken bij de meeste doelpunten, was een flinke aderlating. Maar genoeg kwaliteit over om deze klus te kunnen klaren. 

 

De thuisclub had een eenvoudige en duidelijke tactiek: ver inzakken, hun laatste man een paar meter achter de verdediging posteren en alle ballen op hun grote sterke spits. We hadden veel balbezit en moesten geduldig zijn in het zoeken naar de openingen. 

 

Het werd een moeizame eerste helft, al was de goede wil absoluut aanwezig. Een aantal zaken moest wel beter: meer druk op de bal zodat we Ter Leede op hun eigen helft konden houden en ook qua beweging zonder bal kunnen we nog stappen vooruit maken.

 

We waren op sommige momenten onnodig onrustig en gaven teveel ruimtes weg. Ter Leede profiteerde er maximaal van door 2 keer van grote afstand raak te schieten. We kregen een paar prima mogelijkheden om de gelijkmaker binnen te prikken, maar Ruben kon net niet afronden na een goeie actie en Vince en Dion mikten over en naast. 

 

Na rust besloten we het anders aan te pakken en er een vierde spits bij te zetten, en dat leek zich uit te betalen. We creëerden een paar levensgrote open kansen, maar vergaten de trekker over te halen. 

 

We speelden verder prima de tweede helft, en de rood-gelen stonden met de rug tegen de muur. Rick schoof regelmatig goed in, waardoor we een extra man op het middenveld hadden. Ook de backs Alexander, die een zeer sterke wedstrijd afleverde, en Kelvin schakelden zich aanvallend in wanneer de kans daar was.

 

Op rechts brak David met grote regelmaat door, en de kansen bleven komen. Aanvoerder Vince nam zijn mannen bij de hand en was overal te vinden. Ja, de oranje machine was aardig op stoom nu. Op het belangrijkste na helaas, want die vervelende 2-0 stond nog steeds op het bord. We geloofden er tot een paar minuten voor tijd heilig in dit nog recht te kunnen breien, maar het bleek helaas een wedstrijd te zijn waarin het balletje gewoon net niet goed viel.

 

Ter Leede had over geluk niet te klagen; tweede ballen die precies voor hun voeten vielen, ballen die net onder een voet bleven haken.. Het mocht simpelweg niet zo zijn. Als we deze pot nog 10 keer spelen winnen we er waarschijnlijk 9, maar deze keer kregen we helaas niet waar we recht op hadden.