2 gezichten, 3 punten: Katwijk 2 dendert door

Een vrij weekend is soms lekker, maar na 2 zaterdagen zonder competitie was het wel weer hoog tijd voor een portie gezonde wedstrijdspanning.

Waar half Nederland zich ergens in de Alpen of bubbelend in het zwembad van een bungalowpark leek te bevinden hadden wij over bezetting niet te klagen: een nagenoeg complete groep met een dijk van een bank. Pure luxe.

Na maanden van blessureleed prijkte Tims naam zelfs weer op het formulier, en ook voor Arjan lijkt einde revalidatie in zicht. Hier worden we blij van.
 
Het was snel duidelijk dat de trainer van de bezoekers onze laatste resultaten niet had gemist, want 's-Gravezande kwam met een ultra-defensief plan direct uit het boekje van Mourinho naar De Krom 57. Nog een paar meter verder inzakken en ze hadden op veld 6 gestaan zeg maar.
 
Het publiek wordt niet echt verwend op deze manier, maar het grote mannen-voetbal draait nou eenmaal om de knaken dus het doel heiligt de middelen zal hun trainer gedacht hebben. Dat dit een lastige pot zou worden tegen een taaie tegenstander wisten we vooraf al, maar na de bloedstollende heenwedstrijd (3-3) hadden we niet op een schaakspel als dit gerekend.
 
Extreem veel geduld en een hoog baltempo zijn de sleutels, maar vooral dat eerste is soms een uitdaging voor ons. We beschikken nou eenmaal over veel spelers die een bak aan enthousiasme en energie in de strijd gooien en gedijen beter in een open pot. Maar welke voetballer eigenlijk niet?
 
De Westlanders gokten op de omschakeling en doken een paar keer gevaarlijk op voor Brett. Met een minuut of 30 op de klok was het kassa voor ze na een messcherpe counter en moesten we in de reparatiemodus.

 
Ondanks de goede intenties lukte het eigenlijk nauwelijks om gevaar te stichten tegen de opgetrokken Maginot-linie, het zat muurvast. Al met al een lastige eerste 45 dus, maar problemen zijn er om opgelost te worden. Het was wel duidelijk dat er iets moest gebeuren.

De thee van Cees werkte als benzine voor een pruttelende motor, want vanaf het eerste fluitsignaal straalden we in alles uit dat we veld 3 niet wilden verlaten zonder onze winning streak door te trekken. Een helft waar de vonken vanaf spatten volgde.
 
Met Fabio naast Nico in het centrum en Stephan die Max op het middenveld ging vergezellen werd er wat geschoven. Op de linkerflank werd de tandem Julian-Wout gevormd, en 's-Gravezande werd bij vlagen met heerlijk combinatievoetbal tegen de muur gezet.
 
Beide partijen schuwden de duels ook niet, en af en toe werd het randje opgezocht. De scheids werd getest, en na een duidelijke overtreding op randje 16 op Stephan te hebben laten lopen beloonde hij Mattias vlak daarna met een pingel. 
 
Hij ontfermde zich zelf over dat klusje en zorgde feilloos voor de verdiende 1-1. Een minuutje of 10 (pin me daar niet op vast trouwens) daarna volgde het absolute hoogtepunt van deze middag, toen de bal uit een duel panklaar voor de voeten van Jordi kwam te liggen. Twijfel komt niet in zijn woordenboek voor en hij vuurde van een meter of 35.

 
Oorverdovende stilte. De bal ging op reis vanaf het middenveld richting de goal, de vraag was wat de eindbestemming werd.. Een enkeltje rechter bovenhoek, bam! Toen de Derby Star tot rust was gekomen tegen de touwen volgde een golf van ontlading die paste bij deze parel van een treffer. Grote kans dat onze kapitein eind seizoen een welverdiend flesje schnaps met oranje strik ontvangt voor de Goal of the Season.
 
Nu nog over de streep trekken, want 's-Gravezande probeerde er uiteraard nog een offensief uit te persen. Gelukkig hebben we indien nodig tegenwoordig weinig moeite om de Portugese vlag te hijsen in periodes dat het even lelijk moet.
 
De waarde van een goede bank werd nog maar eens duidelijk; met Patrick en later Alex verschenen goeie verse hulptroepen binnen de lijnen en die waren hard nodig in deze slijtageslag. De eerder ingevallen Simon stond op rechts zijn mannetje en ook Ruben was met een klapper van een invalbeurt van grote waarde in de punt.

De kansen op 3-1 waren groter dan die op 2-2, maar er werd niet meer gescoord. Een wedstrijd met 2 verschillende gezichten en een Katwijk dat karakter heeft getoond door zichzelf in een pot te vechten die op slot leek te zitten. Kwaliteit gasten!

We liggen op pole position voor de 2e periode, maar in de totaalstand is het spannend zat. Volgende week de laatste verre awayday tegen het sterke Capelle, dan zullen de messen weer geslepen moeten zijn. Ciao!

 

Nieuws jeugd Overzicht