Katwijk 2 kraakt ook Forum-code en stoomt door

Eindbaas Ragnar Lothbrok die met zijn vloot bloeddorstige Vikingen een vijandige haven binnen vaart. Tot de tanden bewapend, slechts één missie: de volle buit.

Zo voelen de awaydays momenteel bij Katwijk 2. Tegenstanders die het liefst de loopbrug ophalen en met gekruiste vingers en aangevulde voorraden de belegering uit willen zitten. Al was Forum Sport daarop een uitzondering, toch wel de warmste ontvangst dit seizoen. Sympathieke vereniging, een verademing in die regio. 
 
De helft van ons team speelde vorig seizoen in de O19, de laatste fase ingedeeld bij 3 Haagse clubs. 2 gestaakt, 1 op verzoek uit voorzorg niet gespeeld. Scheidsrechters de maandag erna acuut richting de GGZ. We hebben hierna het idee bij de bond gedropt voor een Gaza-achtige constructie: hek erom en laat ze het maar uitzoeken.

Maar wanneer je als vereniging voornamelijk bekend staat om je fenomenale broodjes warme kip zit het in principe goed. De teleurstelling was groot toen bleek dat na een heuse kantine-soap de dame achter deze delicatesse met de noorderzon is vertrokken, samen met haar geheime recept. Als u dit leest: kom eens praten, we zoeken nog vrijwilligers in de keuken.

 
Gelukkig lagen er 4 palen verse ('vrijdag liepen ze nog op de boerderij') grillworst op ons te wachten bij terugkomst, kleine troost. Eerst maar de 3 punten, dat leek lastig zat; Forum heeft de laatste weken aardig de geest en stond bovenaan in de 3e periode. Op papier een interessant krakertje dus.
 
Waar veel competities zich in een impasse bevinden is de Res. Hoofdklasse A springlevend. Veel verschuivingen mogelijk nog en wekelijks verrassingen. Wedstrijden in onze poule zijn als een avocado: elke keer maar weer afwachten wat erin zit nadat je hem opensnijdt. Ook die 'ready-to-eat' dingen waar je een Euro meer voor neerlegt.

Sommige teams zien er wekelijks totaal anders uit met aanvullingen vanuit het 1e. De competitievervalsing tiert dus in principe welig, wij hopen er in ieder geval op dat er zoveel mogelijk derby's overblijven.

 
Nadat de stadionspeaker, de beste man wordt waarschijnlijk elke zaterdag met de belbus opgepikt om z'n vrouw een vrij ochtendje te gunnen, de toeschouwers uitgebreid had geïnformeerd over de spelers, het weerbericht en het wel en wee bij de lokale politiek zag iedereen een Katwijk dat sterk startte. Forum hanteerde dezelfde tactiek, maar trof simpelweg een tegenstander die ze op alle fronten aftroefde.

Stephan, Max en Jordi heersten op het middenveld en de aanvoer van achteruit was perfect verzorgd. Fabio en Nico dicteerden centraal, geflankeerd door Wout en Simon. Serieuze kwaliteit.

Exemplarisch was het moment dat de Voorburgse rechtsbuiten het midden in een actie opgaf, de kansen om een bankkluis in te komen met een kurkentrekker waren zaterdag groter dan dat hij Wout ging passeren.



Ruben was in de punt een ware plaag voor de inmiddels ver ingezakte Voorburgers, en ook op de prima spelende Lennart en Jan kregen ze geen grip. Goaltje voor de rust ontbrak er alleen nog aan, al leek dat een kwestie van tijd. 
 
Na de pauze hetzelfde wedstrijdbeeld, maar ondanks alle ijver capituleerde Forum nog altijd niet. Als een spartelende vis op het droge, met steeds weer een laatste stuiptrekking. We hadden iets bijzonders nodig vandaag, en kregen dat ook: op een metertje of, pak 'm beet, 30 van de goal stuiterde de bal precies lekker voor de gretige rechter van Max, die precies 0,001 seconde nodig had om hierover na te denken.

 
Zijn machtige volley daalde sneller dan de lange Voorburgse goalie dacht, en eindelijk rinkelde de kassa. Een orgastische golf van verlichting ging door het oranje kamp, een beter moment om zijn eerste te maken had onze Mad Max niet kunnen kiezen.

De thuisploeg deed een poging tot een tegenoffensief, juist toen lieten we zien als team grote stappen te maken: we bleven rustig en draaiden de duimschroeven aan waar nodig. Het omschakelen en duelleren waren van een koninklijk kaliber. Full focus.

Met verse troeven Tim, Arnold en Patrick erbij moest de driepunter worden veiliggesteld. Nadat Arnold slim een pingel verdiende was het Jan die aanlegde. Onze kleine maar beresterke dribbelaar vond eerst de keeper op zijn weg, maar na de rebound was het alsnog raak: 0-2, inpakken & wegwezen B.V.

 
En Simon B. dan? Als we hem nodig hadden was 'ie er. Deze keer vooral meevoetballend, een van zijn sterke punten. Dat we eigenlijk geen enkele serieuze kans weggaven zegt veel over deze pot: top notch!
 
Trots op dit team. Het gewilde broodje warme kip ontbrak, we kregen er een regelrecht 5-sterrendiner voor terug. Zaterdag gaan we proosten op onze koning, daarna de laatste serie van 4. Te beginnen met RVVH thuis. Scoor snel je Early Bird-tickets en kom genieten. Ciao!
 


 

Nieuws jeugd Overzicht